Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Metta 5

Pín

Kesek jî çʼirê vênaxe û nake binê firaqê, lê datîne ser pʼêçʼirê, ku rʼonayê bide hʼemûyêd ku malêda ne. Usa jî bira rʼonaya we ber meriva şewq bide, ku ewana kirinêd weye qenc bibînin û pesinê Bavê weyî eʼzmana bidin.

Hûn rʼonaya dinyayê ne. Heger bajarek serê çʼîyê ye, nayê veşartinê.

Xwezî li dilpaqija, çimkî ewê Xwedê bibînin.

Xwezî li wan, ku tʼî û birʼçîyê rʼastîqedandinê ne, çimkî ewê tʼêr bin.

Lê Ez werʼa dibêjim, dijminêd xwe hʼiz bikin û bona wan dua bikin, yêd ku we dizêrînin

«Xwezî li rʼuhʼfeqîra, çimkî Pʼadşatîya Eʼzmana ya wan e.

Xwezî li wan, ku eʼdilayîyê dikin, çimkî ewê zarʼêd Xwedê bêne hʼesabê.

Xwezî li hʼeznîya, çimkî ber dilêd wanda wê bê hatinê.

Xwezî li wan, ku bona rʼastîqedandinê têne zêrandinê, çimkî Pʼadşatîya Eʼzmana ya wan e.

Xwezî li dilrʼeʼma, çimkî ewê rʼeʼmê bibînin.

Xwezî li we, gava bona navê Min we bêhurmet kin, bizêrînin û her cûrʼe buxdan li we bikin. Eşq û şa bin, çimkî heqê we li eʼzmana gelek e. Bi vî cûrʼeyî pʼêxemberêd ku berî we hebûn, zêrandin.

Xwezî li şkestîya, çimkî eʼrdê pʼara wan be.

Hûn xwêya eʼrdê ne. Lê heger xwê teʼma xwe unda ke, paşê ewê bi çi teʼmê bistîne? Îdî wê kêrî tiştekî neyê. Wê bigirin bavêjine nav dest-pʼîya.

Awa kʼamil bin, çawa ku Bavê weyî Eʼzmana kʼamil e.

Lê bira gotina we bibe ‹belê-belê› yan jî ‹na-na›. Ji vê zêdetir ji mîrêcin e.

We bihîstîye ku hatîye gotinê: ‹Çʼeʼv ji ber çʼeʼvva, diran ji ber diranva›. Lê Ez werʼa dibêjim, miqabilî xiraba nesekinin. Heger yek şemaqekê li rʼûyê teyî rʼastê xe, yê din jî bide ber.

Awa heger çʼeʼvê teyî rʼastê te ji rʼê derdixe, wî derxe û ji xwe bavêje. Bona te hê qenc e ku endemekî te unda be, lê bedena te pêva nekʼeve ceʼnimê. Û heger destê teyî rʼastê te ji rʼê derdixe, wî jêke û bavêje. Terʼa hê qenc e ku endemekî te unda be, lê bedena te pêva nekʼeve ceʼnimê.