Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ માથ્થી 6

Pín

ઈયા ખાતુર પેલ્લા તુમા માટે ઇ જરુરી હાય કા પરમેહેરુ રાજ્યાલે હોદા, આને હારો જીવન જીવા, તાંહા તુમનેહે તોરતીપેને બાદી વસ્તુ મીલી જાય.

ઈયા ખાતુર હાકાલી વિશે ચિંતા માઅ કેહા, કાહાલ કા હાકાલ્યા દિહી પોતા ચિંતા પોતેજ કી લીઅ; આજ્યા દિહુ ખાતુર આજીજ પરેશાની ખુબ હાય.”

ઈયા ખાતુર માંય તુમનેહે આખુ, કા પોતા શારીરિક જીવનુ ખાતુરે તુમુહુ ચિંતા માઅ કેહા કા, આમુહુ કાય ખાહુ, આને કાય પીયુહુ, આને નાય પોતા શરીર ખાતુર, કા આમુહુ કાય પોવુહુ. કાહાકા જીવન ખાવુલોકી કેતા, આને શરીર પોતળા કેતા વાદારે કિંમતી નાહ કા?

પેન જાંહા તુ પ્રાર્થના કેહો, તાંહા પોતા ખોલીમે જો; આને બાંણો બંદ કીને, તોઅ પરમેહેર બાહકાલે જો ગુપ્તમે હાય, તીયાલે પ્રાર્થના કે; આને તાંહા પરમેહેર ગુપ્તુમે હેહે, તોઅ તુલે ઇનામ દી.

“ઈયા ખાતુર તુમુહુ ઈયુ રીતીકી પ્રાર્થના કેરા: ‘ઓ આમા બાહકા’ તુ જો હોરગામ હાય; તોઅ નામ પવિત્ર માનામ આવે. ‘તોઅ રાજ્ય આવે, તોઅ ઈચ્છા જેહેકી હોરગામ પુરી વેહે, તેહેકી તોરતીપે બી પુરી વેઅ,’

આમનેહે આખા દિહુ માંડો દેજે, જો આમનેહે તીયા દિહુ માટે જોજેહે.

જેહકી જીયાહા બી આમા વિરુધ પાપ કેલો આથો, તીયા વિરુધીહીને આમુહુ માફ કેયાહા, તેહેકીજ તુ બી આમા પાપુહુને માફ કે.

‘આમનેહે પરીક્ષણુમે માઅ લાવોહો, પેન શૈતાનુ ખારાબ કામુકી વાચાવ; (કાહાલ કા રાજ્ય આને પરાક્રમ આને મહિમા સાદા તોજ હાય,’ આમીન.)”

“ઈયા ખાતુર તુ માંહા પાપ માફ કેહો, તેહેકી તુમા પરમેહેર, બાહકો જો હોરગામે હાય, તોઅ બી તુમનેહે માફ કેરી.

જુગુ ચીળાપે નોજર કેરા! તે નાહા પોઅતે, નાહા વાડતે, આને નાહા કોઠીમે થોવતે; તેબી તુમા હોરગામેને બાહકો તીયાહાને ખાવાવેહે, તુમુહુ તા તીયા કેતા ખુબુજ કિંમતી હાય.

“પોતા ખાતુર તોરતી પેર્યો માલ-મિલકત એકઠો મા કેહો; જીહી કીડે આને કાટ બિગાડેહે, આને જાંહા બાંડ કોમે બારદો પાડીને ચોય લી જાહે. પેન પોતા ખાતુર ભોલાય કીને હોરગામે માલ-મિલકત એકઠો કેરા, તીહી નાય કીડે આને નાય કાટ બીગાળી, નાય કોમે વીહીને બાંડ ચોય લી જાય. કાહાકા તોઅ મન હમેશા તીહી લાગી રીઅ, જીહી તોઅ માલ-મિલકત હાય.”

“કેલો બી માહુ એકુજ સમયુપે બેન માલિકુ સેવા નાહ કી સેકતો, કાહાલ કા તોઅ એકા આરી દુશ્મની આને બીજા આરી પ્રેમ રાખી, અથવા એકુ આરી મીલીને રીઅ, આને બીજાલે તોઅ તુચ્છ ગોણી, તુ પરમેહેરુ આને માલ-મીલકોતુ બેનુ સેવા નાહ કી સેકતો.”

ઈયા ખાતુર જાંહા પરમેહેર મેદાનુ ચારાલે, જો આજ હાય, આને હાકાલ નાહ, જીયાલે વાડીને આગીમે ટાકવામે આવી, એહેડાલે એહેડે હારે બોનાવેહે, તા ઓ અલ્પવિશ્વાસીહી, તોઅ ખેરોજ તુમા દેખભાલ કેરી.

પેન જાંહા તુ ગરીબુહુને દાન આપો તાઅ, ખાનગીમે આપ, કા કેડાલે ખબર નાય પોળે કા તુયુહુ કાય દેદોહો. ઈયા ખાતુર કા તોઅ દાન ગુપ્તુમે રેઅ, તાંહા પરમેહેર તોઅ બાહકો જો ગુપ્ત રીતે હેહે; તુલે ઇનામ દી.”

“સાવધાન રેજા! તુમુહુ લોકુહુને દેખાવા ખાતુર હારે કામ માઅ કેહા, નાય તા હોરગા પરમેહેરુપેને કાય બી ઇનામ નાય મીલવાહા.”

“જાંહા તુમુહુ ઉપવાસ કેરા, તાંહા ઢોંગી હોચ તુમા ચેહરો ઉદાસ માઅ કેહા, કાહાલ કા તે લોક આમુહુ ઉપાસ હાય, એહકી આખાવા ખાતુર તીયા ચેહરા ઉદાસ દેખાવતાહા. આંય તુમનેહે હાચો આખુહુ, કા તીયાહાને તીયા ઇનામ મીલી ચુક્યાહા.” પેન જાંહા તુ ઉપવાસ કેહો, તાંહા પોતા મુનકાપે તેલ લાગવે, આને મુય બી તુવજે. ઈયા ખાતુર લોક તુમા ઉપાસ નાય જાંય સેકે, પેન તુમા બાહકો જો ગુપ્તમે હાય, તુલ ઉપવાસી હોમજી, તાંહા તુમા બાહકો જો ગુપ્તમે હેહે, તોઅ તુલે ઇનામ દી.