Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Lúcás 23

Pín

Agus duḃairt Íosa: A Aṫair, maiṫ ḋóiḃ; óir ní fios dóiḃ cad ’tá acu ’á ḋéanaṁ. Agus do rainneadar a ḃaill éadaiġ, ’ġá gcur ar ċrannaiḃ.

Agus duḃairt Íosa leis: Deirim, leat go fíos go mbeiḋ tú i ḃflaṫas Dé indiu am’ ḟoċair-se.

Ansan duḃairt sé le h-Íosa: A Ṫiġearna, nuair a ṫiocfair ad ríġeaċt cuiṁniġ orm-sa.

Agus duḃairt Íosa, do ġuṫ árd: A Aṫair, cuirim mo spioraid isteaċ ad’ láṁaiḃ. Agus ag rád na ḃfocal san dó, d’éag sé.

Agus nuair a ḃíodar tagaiṫe ċun na h-áite ar a dtugtar Áit an ċloiginn do ċéasadar ansan é, agus an ḃeirt ḃiṫeaṁnaċ, duine, acu ar a láiṁ ḋeis agus an duine eile ar a láiṁ ċlé.

Ansan ḃí sé tímpal na séṁaḋ h-uaire, agus ṫáinig doirċeaċt ar an ndoṁan go léir go dtí an naoṁaḋ h-uair. Agus do doirċiġeaḋ an ġrian; agus do stracaḋ brat an teampail tré n-a lár.

Agus nuair a ċonaic an taoiseaċ céad cad a ṫárla ṫug sé glóire do Ḋia, agus duḃairt sé: Fíoraon ab eaḋ an duine seo gan aṁras.