मत्ती 11

11
यूहन्ना पवित्रशनांन देने आले दा सुयाल
1जेसलै यीशु अपने बारें चेलें गी उक्म देई चुकया, तां ओ उंदे गलील शैरें च शिखया ते परचार करने गी उत्त्थुआं दा चली गीया। 2यूहन्ना ने जेलै च मसीह दे समेंचार दी खबर सुनीयै अपने चेलें गी ओदे कोलां ऐ पूछने गी पेजया, 3ते उसी ए आखया के औने आला मसीहा तुं गै, जां अस कुसे दुए दा एन्तजार करचै? 4यीशु ने जबाब दिता, ये केछ तोस सुनदे ओ ते दिखदे ओ, ओ सब केश जाईयै यूहन्ना गी आखी दियो, 5के अन्नें दिखदे न ते लिञें चलदे फिरदे न, कोढ़ी शोद्ध कित्ते ज्न्दे न ते बोले सुनदे न, मोरदे जिन्दे कित्ते ज्न्दे न, ते गरीबें गी शोभ समाचार सनाया जन्दा ऐ। 6ते तन्न न ओ, जेड़े मेरी नां उपर शक नेई करदे।
यीशु थमां यूहन्ना दा आदर
7जेसलै ओ उत्त्थुआं दा चली गै, ते यीशु यूहन्ना दे बारै च ओदे चेलें गी आखन लगया, “तोस जंगल च के दिखन गेदे हे? के अवै कन्ने हेल्दे कंडै गी? 8पी तोस के दिखन गेदे हे? जेड़े साधा चोगे लांदे न, ओ राज मैलें च रौंदे न। 9तां पी कि गेदे हे? के कुसे पविखवक्ता गी दिखने गी? आं, आऊँ तुसेंगी आखना ऐं के पविखवक्ता थमां बी बड्डे गी। 10ऐ उवै ऐ जेसदे बारै च लिखे दा ऐ के;
देख, आऊँ अपने दूत गी तेरे अगें पेजना ऐं,
जेड़ा कोई तेरे अगें रसता तयार करग।
11“आऊँ थुआड़े कन्ने सच आखना ऐं जेड़े कोई जनांनीयें थमां जमें दे न, उंदे बिचा यूहन्ना पवित्रशनांन देने आले कोलां कोई बड़ा नेई ओया; लेकन जेड़ा सोर्ग दे राज बेच निके थमां निक्का ऐ ओ ओस थमां बड़ा ऐ। 12यूहन्ना पवित्रशनांन देने आले दे बेलै कोलां हूंन तकर सोर्ग दे राज बेच जबरदस्ती दाखल ओंदा रिया ऐ, ते बलवान उसी खुस्सी लैंदे न। 13ते यूहन्ना तकर सारे पविखवक्ता ते कनून पविखवाणी करदे रे। 14ते चाओ तां मन्नो एलिय्याह जेड़ा औने आला हा, ओ इयै। 15जिन्दा सुननें दा मन ओग ओ सुनी लैंन।
16“आऊँ एस बेलै दे लोकें दी मसाल केदै कन्ने दियां? ओ उनै बच्चें आला लेखा न, जेड़े बजारें च बैठीयै एक दुए गी आले मारी-मारी आखदे न 17के असैं थुआड़े आसतै खुशी दे बाजे बजाए, ते तोस नेई नचे; असैं वलाव दे गीत गादे, ते तुसें छाती नेई पीटी। 18किके यूहन्ना नेई खंदा आया ते नेई पींदा आया, ते ओ आखदे न ओदे बेच दोष्टआत्मा ऐ। 19जदूं मैं मनुक्ख दा पुत्तर खंदा-पिन्दा आया ते ओ ग्लान्दे न के दिखो शराबी मनुक्ख, चुंगी लेने आलें ते पापीए दा दोस्त! लेकन ज्ञान अपने कम्में च सचा समझया गीया ऐ।”
मन नेई फेरनें आलें उपर बसोस
20ओस बेलै ओ उनै शैरें दी निन्द्या करना लगया, जेसदे बेच ओसने मते सारे चमत्कार कित्ते हे, किके उत्त्थुं दे लोकें अपना मन नेई फेरेदा हा। 21बसोस तेरे खुराजीन दे लोको! बसोस तेरे बेतसैदा दे लोको! जेड़े चमत्कार दे कम तेरे लोकें च कित्ते गै हे, जेकर ओ सूर ते सैदा दे शैर च कित्ते जंदे हे तां उनै लोकें लक बनियै ते सुयाई उपर बेईयै उनै कदुं दा मन फेरी लेत्ता दा ओन्दा हा। 22पर आऊँ थुआड़े कन्ने आखना ऐं के न्याय दे धयाडै थुआड़ी आलत थमां सूर ते सैदा शैर दी आलत मती गै सैन योग ओग।
23“ते ए कफरनहूम दे लोको, के तुसेंगी सोर्ग तकर उच्चा कित्ता जाग? तू तां नरक तकर थल्लै चली जागा। जेड़े चमत्कार कम तेरे लोकें बेच कित्ते गेदे न, जेकर ओ सदोम दे लोकें बेच कित्ते जंदे हे, तां ओ अज्ज तकर बना दा रौंदा हा। 24लेकन आऊँ थुआड़े कन्ने आखना ऐं के न्याय दे देन तेरी आलत थमां सदोम दे लोकें दी आलत मती सैन योग ओग।”
यीशु दे कोल चैन
25“उसै बेलै यीशु ने, आखया ए पिता, सोर्ग ते तरती दे प्रभु, आऊँ तेरा शुकर करना के तो इनें गल्लें गी अकलमन्द ते समझदारें छा छपाईये रखेया, ते उनै लोकें उपर परकट कित्ता ऐ जीनें तेरी सचाई गी जानया। 26हां, ए पिता, किके तुगी इयै छैल लगया।
27“मेरे पिता ने मिगी सारा केछ सौंपी दिते दा ऐ। ते कोई पुत्तर गी नेई जानदा, सेर्फ पिता; ओर कोई पिता गी नेई जानदा, सेर्फ पत्रे; ते ओ जेस उपर पुत्तर उसी परकट करना चा।
28“ए सारे मेंनत करने आलियो ते परम्परा दे कनून दे थलै दबोए दे लोको, मेरे कोल आओ; आऊँ तुसेंगी चैन देगा। 29मेरा जुंगला अपने उपर चुक्की लियो, ते मेरे थमां सीखी लियो; किके आऊँ मनें दा लीम ते दीन ऐं ते तोस अपने मनें च चैन पागे। 30किके मेरा जुंगला मलांम ते मेरा बोझ अल्का ऐ।”

Àwon tá yàn lọ́wọ́lọ́wọ́ báyìí:

मत्ती 11: DOG

Ìsàmì-sí

Pín

Daako

None

Ṣé o fẹ́ fi àwọn ohun pàtàkì pamọ́ sórí gbogbo àwọn ẹ̀rọ rẹ? Wọlé pẹ̀lú àkántì tuntun tàbí wọlé pẹ̀lú àkántì tí tẹ́lẹ̀