Roedd un o'r ysgrifenyddion wedi bod yn gwrando ar y dadlau. Gwelodd fod Iesu wedi ateb yn dda, a gofynnodd iddo, “P'un ydy'r gorchymyn cyntaf?” Atebodd Iesu, “Y cyntaf ydy, ‘Clyw Israel, yr Arglwydd dy Dduw ydy'r unig Arglwydd, ac mae'n rhaid i ti garu'r Arglwydd dy Dduw gyda'th holl galon, dy holl enaid, dy holl feddwl a'th holl nerth.’ A'r ail orchymyn ydy hwn, ‘Mae'n rhaid i ti garu dy gymydog fel ti dy hun.’ Does dim gorchymyn arall yn fwy na'r rhain.” Dwedodd yr ysgrifennydd, “Athro, atebaist yn dda; un Duw sy, ac mae i bawb ei garu ef gyda'i holl galon, ei holl ddeall, ei holl nerth, a charu ei gymydog fel ef ei hun, yn bwysicach na'r holl boethoffrymau a'r aberthau.” Pan welodd Iesu ei fod wedi ateb yn synhwyrol, dwedodd, “Dwyt ti ddim ymhell oddi wrth deyrnas Dduw.” Wedi hyn, ni feiddiodd neb ofyn rhagor o gwestiynau iddo.