1 Konings 19:3-12

En toe hy dit sien, het hy opgestaan en vir sy lewe gevlug en in Berséba gekom wat aan Juda behoort, en sy dienaar daar agtergelaat. Maar hy het self 'n dagreis die woestyn in gegaan en gekom en onder 'n jenewerboom gaan sit; en hy het vir homself gevra dat hy moes sterf; en gesê: Dit is genoeg; neem nou, o HERE, my lewe weg; want ek is nie beter as my vaders nie. En terwyl hy lê en slaap onder 'n jenewerboom, kyk, toe raak 'n engel hom en sê vir hom: Staan op en eet. En hy kyk, en kyk, daar was 'n koek wat op die kole gebak is, en 'n kruik water aan sy kop. En hy het geëet en gedrink en hom weer neergelê. En die Engel van die HERE het weer vir die tweede keer gekom en hom aangeraak en gesê: Staan op en eet; want die reis is te groot vir jou. En hy het opgestaan en geëet en gedrink en met die krag van daardie spys veertig dae en veertig nagte na Horeb, die berg van God, gegaan. En hy het daar in 'n spelonk gekom en daar vernag; en kyk, die woord van die HERE het tot hom gekom, en Hy sê vir hom: Wat maak jy hier, Elia? Toe sê hy: Ek was baie jaloers op die HERE, die God van die leërskare, want die kinders van Israel het u verbond verlaat, u altare afgebreek en u profete met die swaard gedood; en ek alleen het oorgebly; en hulle soek my lewe, om dit weg te neem. En hy sê: Gaan uit en staan op die berg voor die aangesig van die HERE. En kyk, die HERE het verbygegaan, en 'n groot en sterk wind het die berge verskeur en die rotse voor die aangesig van die HERE verpletter; maar die HERE was nie in die wind nie, en ná die wind 'n aardbewing; maar die HERE was nie in die aardbewing nie. En ná die aardbewing 'n vuur; maar die HERE was nie in die vuur nie, en ná die vuur 'n sagte stemmetjie.

Gratis leesplanne en oordenkings oor 1 Konings 19:3-12