Каласянам: 4-Дзённы План ЧытанняУзор

Пэўныя кіраўнікі ў царкве каласянаў сумняваюцца, што апостал Павел адкрыў ім усю ісціну. Яны пачалі вучыць, што для спасціжэння Божай паўнаты, акрамя веры ў Ісуса, патрэбны дадатковыя духоўныя практыкі. Занепакоены, Эпафрас, заснавальнік царквы ў Калосах, прыходзіць да зняволенага апостала Паўла за парадай. Ён апавядае Паўлу пра ўсе дабрадзейнасці сваёй царквы, але таксама пра тыявучэнні, што распаўсюджваюць кіраўнікі. Ліст да каласянаў — гэта адказ Паўла.

Першчымабмеркавацьпраблемыкаласянаў, Павелакцэнтуеўвагунатым, штоБогзрабіўдляіх. Павел дзякуе Богу за веру каласянаў. Яны поўныя веры, любові і надзеі на добрую навіну, што Ісус памёр, уваскрос і хутка вернецца. Павел моліцца, каб каласяны напоўніліся Святым Духам, замест таго каб шукаць новыя спосабы дагадзіць Богу. Павел упэўнены, што, напоўненыя Божай сілай, яны будуць жыць жыццём, якое цалкам угаджае Богу.

Каласянам трэба не шукаць паўнату ў іншых рэчах, а памятаць, што Ісус з’яўляецца Царом, і быць за гэта ўдзячнымі. Ісус вызваліў іх з царства цемры і абяцаў, што яны з'яўляюцца законнымі спадкаемцамі Яго вечнага Царства святла. Цар Ісус таксама прабачыў іх былыя правіны. Да гэтага моманту каласяны не зрабілі нічога, каб спазнаць усю паўнату таго, што дае Ісус, і няма нiякайпатрэбы пачынаць нештарабiцьдлягэтагазараз.

Замест таго каб шукаць іншыя шляхі да паўнаты, каласяны павінны памятаць, што Ісус з’яўляецца Стваральнікам і мае поўную ўладу. Ісус — законны спадкаемца і ўладар усяго стварэння. Ісус стварыў неба і зямлю. Ісус стварыў і палітычныя, і духоўныя ўлады, і ўсе ўлады на небе і на зямлі служаць Яму. Ісус мае ўладу над усім жывым, і Яго ўваскрасенне пацвярджае, што Ён мае ўладу нават над смерцю. Ісус з’яўляецца Вярхоўным у Сусвеце, і праз Сваю кроў і крыж Ён аднавіў сувязь са сваім адчужаным стварэннем, далучыўшы яго да паўнаты сваёй стваральнай сілы.

У адрозненне ад сцвярджэння некаторых, паўната Божай улады і сілы прапанавана без платы. Каласяны ведаюць гэта, таму што разумеюць, што калісьці былі праціўнікамі Бога. Ім вядома, што Ісус сваёй уладай ануляваў іх ранейшыя здрады, і што Дух Божы напоўніў іх сілай для служэння Богу. Толькі гэта вучэнне дае сапраўдную паўнату, і толькі праз яго каласяны могуць дагаджаць Богу.

Павел разумее, што яго задача як апостала — перш за ўсё цалкам растлумачыць пасланне Ісуса, асабліва добрую навіну пра тое, што паўната Бога цяпер жыве ў кожным, хто давярае Яму. Павел павінен растлумачыць, што няма ніякіх дадатковых крокаў, маральных учынкаў ці рэлігійных практык, якія дадуць нам больш Бога, чым мы маем праз Ісуса.

Павел кажа, што яго другая задача — заахвочваць тых, хто ўжо мае паўнату Божую, расці ў гэтай тоеснасці і весці жыццё, якое дагаджае Богу.

Але гэтае сталенне не прыходзіць так, як мы маглі б падумаць. Настаўнікі каласянаў меркавалі, што для сапраўднага сталення патрэбна нешта большае, чым проста давер да Хрыста. Але галоўная думка Паўла ў першай главе ліста да каласянаў заключаецца ў тым, што ты не можаш стаць больш сталым, чым вечны Ісус. Ты не можаш перасягнуць Святога Духа, які жыве ў цябе. Паслядоўнікі Ісуса не могуць дасягнуць сталення, якое перавышае Евангелле.

Ісус як Цар дараваў нам нашы правіны і даў нам кіраваць у Царстве святла. Як Стваральнік, Ісус далучыў сваіх стварэнняў да паўнаты сваёй стваральнай сілы. Як Пераможца смерці, Ісус даў нам уваскрасенне. Таму прытрымлівайся парады Паўла: не выходзь за межы Евангелля. Замест гэтага дзякуй Богу за тое, што з цягам часу будзеш ўсё глыбей спасцігаць паўнату Ісуса.

Няхай Святы Дух адкрые твае вочы на Бога, які даў нам Ісуса. І няхай Ісус адкрыецца табе як той, хто зрабіў усё, каб даць нам Божую паўнату.