Каласянам: 4-Дзённы План ЧытанняУзор

Апостал Павел толькі што сказаў каласянам, што яны атрымалі новае жыццё праз Ісуса. Божая сіла напоўніла іх, і яны вызваленыя ад сіл і жаданняў, якія кіравалі імі раней. Аднак гэтая свабода не змяніла іх сацыяльнага, сямейнага і інстытуцыянальнага становішча. Гэтыя хрысціяне ўсё яшчэ жанатыя, у іх па-ранейшаму ёсць дзеці, а некаторыя з'яўляюцца рабамі ці гаспадарамі рабоў. Але Павел кажа ім, што гэтыя сямейныя адносіны даюць ім магчымасць паказаць пераўтваральную сілу Ісуса рымскаму свету, у якім яны жывуць.

Жонкі не павінны выкарыстоўваць сваю свабоду ў Ісусе як падставу для таго, каб пакінуць, адхіліць ці паўстаць супраць сваіх цяперашніх мужоў, а павінны заставацца вернымі ім. Мужам варта любіць жонак і ставіць іх патрэбы і жаданні вышэй за свае ўласныя, а не выкарыстоўваць для ўласнага задавальнення. Свабода ў Ісусе не дае дзецям права не слухацца бацькоў, а наадварот, яны павінны слухацца бацькоў з яшчэ большай гатоўнасцю. Падобна свайму Нябеснаму Айцу, бацькі павінны выкарыстоўваць сваю ўладу, каб натхняць і падтрымліваць дзяцей. І рабы, якія маглі б патрабаваць свабоды дзякуючы Ісусу, павінны замест гэтага падпарадкоўвацца сваім гаспадарам — не для таго, каб дагадзіць ім, а каб дагадзіць Богу, які робіць рабоў спадкаемцамі Свайго Царства. Бог не выказвае перавагі ні рабам, ні гаспадарам. Таму ўладальнікі рабоў павінны помніць, што яны маюць таго ж Гаспадара, што і іх слугі. Яны не лепшыя за сваіх рабоў і будуць асуджаныя, калі не будуць ставіцца да іх справядліва і сумленна.

Павел жадае, каб дамы каласянаў адлюстроўвалі Евангелле. Павел ведае, што ісці за прыкладам Ісуса ў шлюбе, у ролі дзяцей і ў служэнні людзям нялёгка. Гэта патрабуе пастаяннай малітвы і ўдзячнасці. Гэтыя ўрокі Павел засвоіў у вязніцы і да гэтага часу павінен дбацьпра іх. Усім патрэбны малітвы, каб вытрымаць цяжкія абставіны. Усім варта захоўваць надзею і ўдзячнасць за тое, што Бог дзейнічае праз іх сем'і і дамы, каб паказаць сілу Ісуса і Яго здольнасць вызваліць свет.

Найважнейшыя адносіны ў нашым жыцці адкрываюць вялікія магчымасці паказаць свету любоў і сілу Ісуса. Калі жонкі выказваюць вернасць мужам, а мужы ахвяруюць дзеля іх, яны разам становяцца жывой карцінай Царквы і самаахвярнай любові Ісуса. Калі дзеці слухаюцца бацькоў, яны адлюстроўваюць паслухмянасць Ісуса свайму Айцу. Калі бацькі цярпліва выхоўваюць сваіх дзяцей, яны паказваюць цярплівасць Бога да непаслухмянага свету. Людзі, якія служаць іншым, увасабляюць ахвярнае служэнне Ісуса, што збавіла нас. Богабаязныя наймальнікі з'яўляюцца адлюстраваннем таго, як Бог ажыццяўляе справядлівасць праз сваю ўладу. Шлюб, дзяцінства, бацькоўства і праца існуюць (у пэўнай ступені) для таго, каб публічна паказваць добрую навіну пра Ісуса.

Але гэтыя адносіны не толькі дэманструюць сілу і любоў Ісуса; яны таксама даюць магчымасць удзельнічаць у іх. Праз любоў да блізкіх мы даруем і прымаем Божую любоў. Шлюб, сям'я і праца — гэта святыя месцы, дзе мы сустракаемся з Ісусам. У розныя часы Пісанне апісвае Ісуса як мужа, сына, бацьку, брата, раба і гаспадара. Ісус нават параўноўвае сябе з маці, падобнай да квактухі, якая хоча абараніць сваіх куранятаў. Сям'я, шлюб і праца — гэта адны з найбольш яскравых праяваў Божай любові ў нашым жыцці. Калі мы ахвяруем, любім, служым, слухаемся і застаемся вернымі ў нашых адносінах, мы робім гэта для Ісуса. Калі хтосьці робіць для нас тое ж, мы адчуваем любоў Ісуса.

У сваіх іншых лістах Павел называе людзей Божай Царквы целам Ісуса. І да таго часу, пакуль Ісус не вернецца, свет будзе бачыць ахвяру цела Ісуса праз тое, як мужы, жонкі, бацькі, дзеці і працаўнікі любяць і паважаюць адзін аднаго.

Я малюся, каб Святы Дух паказаў табе Бога, які дорыць свабоду і жыццё. І няхай Ісус стане для цябе тым, хто праз твае самыя важныя адносіны дэманструе сваю любоў і сілу гэтаму свету.