Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Ioan 13

Rhanna

Gwedi iddo fyned allan, Iesu á ddywedodd, Yn awr y gogoneddwyd Mab y Dyn, a Duw á ogoneddwyd drwyddo ef. Os gogoneddwyd Duw drwyddo ef, Duw hefyd á’i gogonedda yntau drwyddo ei hun, a hyny yn ebrwydd. Fy mhlant, nid oes i mi yn awr ond ychydig amser i fod gyda chwi. Chwi á’m ceisiwch, a’r hyn à ddywedais wrth yr Iuddewon, Lle yr wyf fi yn myned, ni ellwch chwi ddyfod; yr ydwyf yn ei ddywedyd yn awr wrthych chwithau. Gorchymyn newydd yr wyf yn ei roddi i chwi, àr garu o honoch eich gilydd; fel y cerais i chwi, àr garu o honoch chwithau bawb eich gilydd. Wrth hyn y gwybydd pawb mai dysgyblion i mi ydych; os bydd gènych gariad at eich gilydd.

Gwedi iddo olchi eu traed hwy, efe á roddes ei fantell am dano, a gwedi gosod ei hun drachefn wrth y bwrdd, á ddywedodd wrthynt, A wyddoch chwi beth á fum yn ei wneuthur i chwi? Yr ydych yn fy ngalw i yr Athraw a’r Meistr; ac yr ydych yn dywedyd yn iawn; canys felly yr ydwyf. Am hyny, os myfi, y Meistr a’r Athraw, á olchais eich traed chwi; chwithau á ddylech hefyd olchi traed eich gilydd. Canys rhoddais anghraifft i chwi, fel y gwnelech chwithau megys y gwneuthym i chwi. Mewn gwirionedd, yr wyf yn dywedyd i chwi, nid yw y gwas yn fwy na’i feistr, na’r apostol yn fwy na’r hwn à’i danfonodd ef. Gwỳn eich byd y rhai à wyddoch y pethau hyn, os gwnewch hwynt.

Pan ddaeth efe at Simon Pedr, Pedr á ddywedodd wrtho, Feistr, a wyt ti am olchi fy nhraed i? Iesu á atebodd, Nid wyt ti yn bresennol yn amgyffred yr hyn yr wyf fi yn ei wneuthur; ond ti á gai wybod àr ol hyn. Pedr á adatebodd, Ni chai di olchi fy nhraed i byth. Iesu á atebodd, Oni olchaf di, nis gall fod i ti ràn gyda myfi. Simon Pedr á ddywedodd wrtho, Feistr, nid fy nhraed yn unig; ond fy nwylaw a’m pen hefyd. Iesu á adatebodd, Yr hwn á fu yn ymolchi, ni raid iddo ond golchi ei draed yn unig, gàn fod y ràn arall o’i gorff yn lan. Yr ydych chwi yn lan, ond nid bawb. Canys efe á wyddai pwy á’i bradychai ef; am hyny y dywedodd, Nid ydych chwi bawb yn lan.

Gwedi iddo olchi eu traed hwy, efe á roddes ei fantell am dano, a gwedi gosod ei hun drachefn wrth y bwrdd, á ddywedodd wrthynt, A wyddoch chwi beth á fum yn ei wneuthur i chwi? Yr ydych yn fy ngalw i yr Athraw a’r Meistr; ac yr ydych yn dywedyd yn iawn; canys felly yr ydwyf. Am hyny, os myfi, y Meistr a’r Athraw, á olchais eich traed chwi; chwithau á ddylech hefyd olchi traed eich gilydd. Canys rhoddais anghraifft i chwi, fel y gwnelech chwithau megys y gwneuthym i chwi. Mewn gwirionedd, yr wyf yn dywedyd i chwi, nid yw y gwas yn fwy na’i feistr, na’r apostol yn fwy na’r hwn à’i danfonodd ef. Gwỳn eich byd y rhai à wyddoch y pethau hyn, os gwnewch hwynt.

Gwedi iddo olchi eu traed hwy, efe á roddes ei fantell am dano, a gwedi gosod ei hun drachefn wrth y bwrdd, á ddywedodd wrthynt, A wyddoch chwi beth á fum yn ei wneuthur i chwi? Yr ydych yn fy ngalw i yr Athraw a’r Meistr; ac yr ydych yn dywedyd yn iawn; canys felly yr ydwyf. Am hyny, os myfi, y Meistr a’r Athraw, á olchais eich traed chwi; chwithau á ddylech hefyd olchi traed eich gilydd. Canys rhoddais anghraifft i chwi, fel y gwnelech chwithau megys y gwneuthym i chwi. Mewn gwirionedd, yr wyf yn dywedyd i chwi, nid yw y gwas yn fwy na’i feistr, na’r apostol yn fwy na’r hwn à’i danfonodd ef. Gwỳn eich byd y rhai à wyddoch y pethau hyn, os gwnewch hwynt.

A chyn gwyl y pasc, Iesu yn canfod ddyfod ei amser ef i symud o’r byd hwn at ei Dad; a gwedi caru yr eiddo, y rhai oedd yn y byd, efe á’u carodd hwynt hyd y diwedd. A thra yr oeddynt àr gwynos, (wedi i ddiafol eisoes roi yn nghalon Iuwdas Iscariot, mab Simon, iddei fradychu ef,) Iesu, èr y gwyddai ddarfod i’r Tad ddarostwng pob peth iddo, a’i fod wedi dyfod oddwrth Dduw, ac yn dychwelyd at Dduw; á gododd oddar gwynos, a gwedi rhoi heibio ei fantell, á amwregysodd ei hun â thywel. Yna efe á dywalltodd ddwfr i’r cawg, ac á ddechreuodd olchi traed ei ddysgyblion, a’u sychu â’r tywel, â’r hwn yr oedd efe gwedi ei wregysu.