Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Luc 8

Rhanna

A'r hyn yn y tir da yw y cyfryw, wedi gwrando y Gair, a'i cadwant yn ddyogel mewn calon rinweddol a da, ac a ddygant ffrwyth mewn dyfal‐barhâd amyneddgar.

A'r hyn a syrthiodd i'r drain, y rhai hyn yw y rhai a glywsant, ac fel y maent yn myned yn mlaen, y maent yn cael eu tagu ynghyd gan bryderon, a golud, a phleserau y bywyd hwn, ac nid ydynt yn dwyn dim i addfedrwydd.

A'r rhai ar y graig yw y rhai pan glywant ydynt yn derbyn y Gair gyd â llawenydd; a'r rhai hyn nid oes ganddynt wreiddyn; y rhai ydynt yn credu am dymhor, ac yn adeg profedigaeth yn cadw draw.

Ac efe a ddywedodd wrthynt, Pa le y mae eich ffydd chwi? A hwy a ofnasant ac a ryfeddasant, gan ddywedyd wrth eu gilydd, Pwy ynte yw hwn, gan ei fod yn gorchymyn i'r gwynt ac i'r dwfr, ac y maent yn ufuddhâu iddo.

A'r rhai ar hyd y ffordd ydyw y rhai a wrandawsant; yna y mae y Diafol yn dyfod, ac yn dwyn ymaith y Gair o'u calon hwynt, rhag iddynt gredu a bod yn gadwedig.

Canys nid oes cuddiedig a'r ni wneir yn amlwg, na dirgel yr hwn nis gwybyddir yn hollol, ac ni ddaw i'r amlwg.

A phan welodd y wraig nad oedd hi guddiedig, hi a ddaeth dan grynu, ac a syrthiodd ger ei fron ef, ac a fynegodd yn ngŵydd yr holl bobl, am ba achos y cyffyrddodd hi âg ef, a'r modd yr iachâwyd hi yn y man. Ac efe a ddywedodd wrthi, O Ferch, y mae dy ffydd wedi dy achub: dos mewn tangnefedd.

A hwy a aethant ato, ac a'i deffroisant ef, gan ddywedyd, O Feistr, Feistr, darfu am danom. Ac efe, wedi ei lwyr‐ddeffroi, a geryddodd y gwynt a chynddeiriogrwydd y dwfr: a hwy a beidiasant, a bu tawelwch.