Luk 20
20
PENNOD XX.
Christ yn profi ei awdurdod, trwy ymofyn am fedydd Ioan. Dammeg y winllan. Am roddi teyrn-ged i Kæsar. Y mae efe yn gorchfygu y Sadukai, y rhai a wadent yr adgyfodiad. Y mae efe yn rhybuddio ei ddisgyblion i ochelyd yr ysgrifenyddion.
1A DIGWYDDODD ar un o’r dyddiau pan oedd efe yn dysgu y bobl yn y deml, ac yn pregethu yr efengyl, ddyfod arno yr arch-offeiriaid a’r ysgrifenyddion, gyd â’r henuriaid, 2A llefaru wrtho, gan ddywedyd, Dywed i ni, Trwy ba awdurdod yr wyt yn gwneuthur y pethau hyn? a pwy yw yr hwn a roddodd i ti yr awdurdod hon? 3Ac efe a attebodd ac a ddywedodd wrthynt, A minnau a ofynaf i chwi un gair; a dywedwch i mi: 4A oedd bedydd Ioan o’r nef, ai o ddynion? 5Eithr hwy a ymresymmasant yn eu plith eu hunain, gan ddywedyd, Os dywedwn, O’r nef; efe a ddywed, Paham gan hynny na chredech ef? 6Ac os dywedwn, O ddynion; yr holl bobl a’n llabyddiant ni: canys y maent yn cwbl-gredu fod Ioan yn brophwyd. 7A hwy a attebasant, na’s gwyddent o ba le. 8A’r Iesu a ddywedodd wrthynt, Ac nid wyf finnau yn dywedyd i chwi trwy ba awdurdod yr wyf yn gwneuthur y pethau hyn. 9Ac efe a ddechreuodd ddywedyd y ddammeg hon wrth y bobl: Rhyw ŵr a blannodd winllan, ac a’i gosododd i lafurwŷr, ac a aeth oddi cartref dros dalm. 10Ac mewn amser efe a anfonodd was at y llafurwŷr, fel y rhoddent iddo o ffrwyth y winllan: eithr y llafurwyr a’i curasant ef, ac a’i hanfonasant ymaith yn wag-law. 11Ac efe a chwanegodd anfon gwas arall: eithr hwy a gurasant ac a ammharchasant hwnnw hefyd, ac a’i hanfonasant ymaith yn wag-law. 12Ac efe a chwanegodd anfon y trydydd: a hwy a glwyfasant hwn hefyd, ac a’i bwriasant ef allan. 13Yna y dywedodd arglwydd y winllan, Pa beth a wnaf? Mi a anfonaf fy anwyl fab: fe allai pan welant ef, y parchant ef. 14Eithr y llafurwŷr, pan welsant ef, a ymresymmasant â’u gilydd, gan ddywedyd, hwn yw yr etifedd: deuwch, lladdwn ef, fel y byddo yr etifeddiaeth yn eiddom ni. 15A hwy a’i bwriasant ef allan o’r winllan, ac a’i lladdasant. Pa beth gan hynny a wna arglwydd y winllan iddynt? 16Efe a ddaw ac a ddifetha y llafurwŷr hyn, ac a rydd ei winllan i eraill. A phan glywsant hyn, hwy a ddywedasant, Na fydded felly? 17Ac efe a edrychodd arnynt, ac a ddywedodd, Beth gan hynny yw hyn a ysgrifenwyd, Y maen a wrthododd yr adeiladwŷr, hwn a wnaethpwyd yn ben y gongl? 18Pwy bynnag a syrthio ar y maen hwnnw, a ddryllir ac ar bwy bynnag y syrthio, efe a’i lletha ef. 19A’r arch-offeiriaid a’r ysgrifenyddion a geisiasant roddi dwylaw arno yr awr honno; ond yr oedd arnynt ofn y bobl: canys gwybuant mai yn eu herbyn hwynt y dywedasai efe y ddammeg hon. 20A hwy a’i gwyliasant ef, ac a yrrasant gynllwynwŷr, y rhai a gymmerent arnynt eu bod yn gyfiawn; fel y dalient ef yn ei ymadrodd, i’w draddodi i afael ac awdurdod y llywodraethwr. 21A hwy a ofynnasant iddo, gan ddywedyd, Athraw, ni a wyddom mai uniawn yr ydwyt ti yn dywedyd, ac nad wyt yn derbyn wyneb, eithr yn dysgu ffordd Duw mewn gwirionedd. 22Ai cyfreithlon i ni roi teyrnged i Kæsar, ai nid yw? 23Ac efe a ddeallodd eu cyfrwysdra hwy, ac a ddywedodd wrthynt, Paham y profwch fi? 24Dangoswch i mi geiniog. Llun ac argraph pwy sydd arni? A hwy a attebasant ac a ddywedasant, Kæsar. 25Ac efe a ddywedodd wrthynt, Rhoddwch chwithau yr eiddo Kæsar i Kæsar, a’r eiddo Duw i Dduw. 26Ac ni allasent feio ar ei eiriau ef ger bron y bobl: a chan ryfeddu wrth ei atteb ef, hwy a dawsant â son. 27A rhai o’r Sadwkai (y rhai sydd yn gwadu yr adgyfodiad) a ddaethant atto ef, ac a ofynasant iddo, 28Gan ddywedyd, Athraw, Moses a ysgrifenodd i ni, Os byddai farw brawd neb, ac iddo wraig, a marw o hono yn ddi-blant, ar gymmeryd o’i frawd ei wraig ef, a chodi had i’w frawd. 29Yr oedd gan hynny saith o frodyr: a’r cyntaf a gymmerodd wraig, ac a fu farw yn ddi-blant. 30A’r ail a gymmerth y wraig, ac a fu farw yn ddiblant. 31A’r trydydd a’i cymmerth hi: ac yr un modd y saith hefyd, ac ni adawsant blant, ac a fuont feirw. 32Ac yn ddiweddaf oll bu farw y wraig hefyd. 33Yn yr adgyfodiad gan hynny gwraig i bwy un o honynt yw hi? canys y saith a’i cawsant hi yn wraig. 34A’r Iesu gan atteb a ddywedodd wrthynt, Plant y byd hwn sydd yn gwreica, ac yn gwra: 35Eithr y rhai a gyfrifir yn deilwng i gael y byd hwnnw, a’r adgyfodiad oddi wrth y meirw, nid ydynt nac yn gwreica, nac yn gwra. 36Canys ni’s gallant farw mwy: oblegyd ydynt cyd â’r angylion; a phlant Duw ydynt, gan eu bod yn blant yr adgyfodiad. 37Ac y cyfyd y meirw, Moses hefyd a hyspysodd wrth y llwyn, pan yw efe yn galw yr Arglwydd yn Dduw Abraham, ac yn Dduw Isaac, ac yn Dduw Iakob. 38Ac nid yw efe Dduw y meirw, ond y byw: canys pawb sydd fyw iddo ef. 39Yna rhai o’r ysgrifenyddion gan atteb a ddywedasant, Athraw, da y dywedaist. 40Ac ni feiddiasant mwyach ofyn dim iddo ef. 41Ac efe a ddywedodd wrthynt, Pa fodd y maent yn dywedyd fod Christ yn fab i Ddafydd? 42Ac y mae Dafydd ei hun yn dywedyd yn llyfr y Psalmau, Yr Arglwydd a ddywedodd wrth fy Arglwydd, Eistedd ar fy neheu-law, 43Hyd oni osodwyf dy elynion yn droed-faingc i’th draed di. 44Y mae Dafydd gan hynny yn ei alw ef yn Arglwydd; a pha fodd y mae efe yn fab iddo? 45Ac a’r holl bobl yn clywed, efe a ddywedodd wrth ei ddisgyblion, 46Ymogelwch rhag yr ysgrifenyddion, y rhai a ewyllysiant rodio mewn dillad lleision, ac a garant gyfarchiadau yn y marchnadoedd, a’r prif-gadeiriau yn y synagogau, ar prif-eisteddleoedd yn y gwleddoedd; 47Y rhai sydd yn llwyr fwytta tai gwragedd gweddwon, ac mewn rhith yn hir-weddïo: y rhai hyn a dderbyniant farn bwysa.
اکنون انتخاب شده:
Luk 20: JJCN
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Y Cyfammod Newydd gan John Jones. Argraffwyd gan John Williams, Llundain 1808. Cafodd y testun ei ddigideiddio gan Gymdeithas y Beibl yn 2021.