Vèsè popilè nan Bib la ki soti nan Lk 17

Pataje

Aköbbii yi Yëso kinni, “Dhwödhí mɑl kɑ yï kedh. Yï ɑ́yiel yi yïëyí.”

Keløg yï cɑɑge’ piny tyel ɑ́bïryew cyɑ̈ng ɑ́kyel kɑ nyi dwöög-ɑ yïí e okööbø kinni ‘Yɑ ɑ́bɑ̈jji,’ nyi lɑ̈ɑ̈m pyëwí ki en.”

Jɑl ɑ́kyel kì kelli gen kɑ ɑ́lidhe ree kinni dönyø, ɑdøøge yï Yëso, e lejj-ɑ Jwøk ki cwɑg mø døngø. Abøødhe ree piny kì dhøggi tyelli Yëso kɑ gø pwøje. Jɑl-ɑ ɑ́dwöög bɑ jɑl Sɑmɑriyɑ̀.

De koru ri wun! “Keløg wɑɑd wun óbɑ̈jjø, kyëddí; o keløg e óyewø kɑ ówïyø ki orøg, lɑ̈ɑ̈m pyëwí ki en.

Akööb Yëso kinni, “Pɑth ki ji pyɑ̈rø ɑ ɑ́yiel ki lɑ̈y? Ábïngwen ying-ɑ keny?

Kɑ Wë okööbø kinni, “Cɑgg yïëyi wun thiinh ni nyɑ wɑɑng köödhi kɑrdɑl, yɑdh men-ɑ dwøng èn ócuggø köbbø yi wun kinni, ‘Dhööy rií wɑ̈g kì keny, kɑ rií cwöödh nɑɑm omelø.’ Kɑ kwøbbi wun lïngi yi en.

Tyëng-ɑ dwɑddi mïdhi wëyi gen, wëyi gen ólɑ̈ɑ̈ny yi gen. De tyëng-ɑ óbøy muuji wëyi gen, wëyi gen óyiel yi gen.

Kɑ jøbɑnge köbbe kinni, “Gïg-ɑ nyi göjji ji orøg ócwöb, de ngɑn-ɑ cinge ókɑ̈ɑ̈l yi gönyɑni ree dɑ cyën! Lɑ̈w keløg e luudh-ɑ nɑm e mune ótöjjø ki pil me dwøng kibøli keløg e køøl-ɑ ɑ́kyel kì kelli møg-ɑ thønhø ek be orøg.

Keny-ɑ ódwöög Nyɑɑr Dhɑnhø, óbëëd e nɑ keny-ɑ ɑ́nud Nöö. Ji ɑ́bëëd ge omɑ̈dhø, o ge ocyɑ̈mø, o ge ónyömø, o nyigi gen onywømø, gïti cyɑ̈ng-ɑ ɑ́kedhi Nöö yij yɑ̈y, ɑbëën bɑɑyø, kɑ ge nɑ̈g yi bɑɑyø bënn.