Vèsè popilè nan Bib la ki soti nan Lukas 17

Pataje

En hi said tö höm: Stuun âp, gung hen, din Gloow heed di holpen.

En wan hi sowenmaal ön Daiem höm ön di forsenđnigt, en sowenmaal ön Daiem weder tö di komt, en said: Hat däd mi liid, da skedt dü höm dit töiiw.

En Jen van jam, diär hi saag, dat hi sünd uden wiär, kiirt om, en priset Gott me gurtem Stem. En hi fääl diäl üp sin Ansegt voar sin Fet, en danket höm. En dit wiär en Samariter.

Nem ju en Agt! Wan din Brödher höm ön di forsenđnigt, da bestraafe höm; en wan hi höm bedert, da iiw höm dit tö.

En Jesus swaaret en said: Sen er ek tiin riin uden? Mar hur sen di nigen?

En di Herr said: Wan I en Gloow hå üs en Senpkuurn, en si tö di Muulbiärboom: Riiw dit üt me di Röt, en plaante di weder iin ön Heew; da wel hi ju metjens harke.

Di diär sjukt sin Seel tö behoalden, di wel en forlees; en diär di Seel forlees wel, di skel dit ewig Lewent weder fo.

En hi said tö sin Lirlings.: Hat es ünmögelk, dat er ek Ârgernis komt; dag wee di Mensk, diär er Skilđ ön es. Hat wiär höm moar Gågen, dat em en Mellenstiin bi sin Hals hinget, en smeet höm ön di See, üs dat hi Jen van di Litj en ârgere skulđ.

En alliksa üs't sken es tö Noas Tid, sa wel dit uk ske ön di Menskenseen sin Dågen. Ja eet, ja droonk, ja friit, ja let jam fri tö üp di Dai, dat Noa ön di Ark ging, en da kâm di Senđflöd en braagt jam al om.