Amaokwu Akwụkwọ Nsọ Ndị Ama Ama siteré na Лука 13

Kesaa

«Тӑвӑр хапхапа кӗме пӗтӗм вӑйран тӑрӑшӑр. Калатӑп сире: нумайӑшӗ кӗме тӑрӑшӗҫ, анчах кӗреймӗҫ.

Унта халсӑр тӑвакан сывлӑш хутлатса лартнӑ хӗрарӑм пулнӑ. Вӑл вун сакӑр ҫул тӳрленме пултарайман. Иисус ӑна курсан чӗнсе илнӗ те каланӑ: «Хӗрарӑм, эсӗ чирӳнтен тасалтӑн!»

Вара ун ҫине аллине хунӑ та, лешӗ ҫавӑнтах тӳрленсе тӑрса Турра мухтама пуҫланӑ.

Ун чухне кайрисем малта пулӗҫ, малтисем кайра пулӗҫ».

Кил хуҫи тӑрса алӑкне хупсан, эсир тул енче алӑка шаккаса: „Хуҫамӑр! Хуҫамӑр! Уҫса кӗртсем пире“, – тесе йӑлӑнма пуҫлӑр. Анчах Вӑл сире: „Камсем тата ӑҫтан эсир? Эпӗ сире пӗлместӗп“, – тейӗ.

Ҫук, айӑплӑрах пулман. Калатӑп сире: ӳкӗнмесен эсир те вӗсем пекех пурте пӗтетӗр».

Анчах та Вӑл калӗ: „Эй, усал ӗҫ тӑвакансем пурте! Калатӑп сире: эсир камне тата ӑҫтан килнине пӗлместӗп, кайӑр Ман патӑмран“.

Иисус ҫапла каланӑ: «Турӑ Патшалӑхӗ мӗн евӗрлӗ? Ӑна мӗнпе танлаштарам-ши? Вӑл сарӑ пӑрӑҫ вӑрри евӗрлӗ; пӗр ҫын ӑна хӑйӗн пахчине акнӑ. Вара ҫав вӑрӑран пысӑк йывӑҫ ӳснӗ, унӑн турачӗсем хушшинче вӗҫен кайӑксем те йӑва ҫавӑрнӑ».