Amaokwu Akwụkwọ Nsọ Ndị Ama Ama siteré na Genesis 1

Kesaa

Unya miingon na usab ang Dios, “Buhaton nato ang tawo sama sa atong dagway. Sila maoy magbuot sa mga isda, sa mga langgam, sa mga kahayopan ug sa tanang ihalas nga mananap.” Busa gibuhat sa Dios ang tawo, lalaki ug babaye, sama sa iyang dagway.

Ug gipanalanginan sila sa Dios nga nag-ingon, “Panganak kamog daghan ug lukpa ang kalibotan sa inyong mga liwat ug dumalaha ang kalibotan. Kamoy magbuot sa mga isda ug sa mga langgam ug sa tanang ihalas nga mananap.”

Sa pagsugod sa Dios pagbuhat sa kalibotan ug sa tanang butang sa kalangitan

ang kalibotan haw-ang ug walay hitsura. Ang kadagatan gitabonan sa kangitngit ug ang Espiritu sa Dios naglihok ibabaw sa katubigan.

Unya miingon ang Dios, “Motungha ang kahayag.” Ug mitungha ang kahayag.

Nakita sa Dios nga maayo gayod ang tanan nga iyang gibuhat ug nalipay kaayo siya. Milabay na usab ang kagabhion ug miabot ang kabuntagon. Ug kadto mao ang ikaunom nga adlaw.

Nahimuot ang Dios sa kahayag nga iyang nakita ug gilain niya kini gikan sa kangitngit.

Unya miingon ang Dios, “Gihatag ko kaninyo ang tanang matang sa tanom nga may binhi ug ang tanang bunga sa kahoy aron inyong kan-on.

Ginganlan niyag “Adlaw” ang kahayag ug ang kangitngit ginganlan niyag “Gabii.” Milabay ang kagabhion ug miabot ang kabuntagon. Mao kadto ang unang adlaw.

Unya miingon ang Dios, “Motungha ang usa ka wanang nga magbahin sa katubigan.” Ug nahimo kini.

Gihatag ko usab sa tanang ihalas nga mananap ug sa kalanggaman ang mga tanom nga lunhaw aron ilang kan-on.” Ug nahimo kini.

Unya miingon na usab ang Dios, “Motungha ang mga iwag diha sa langit nga maoy magbulag sa adlaw gikan sa gabii ug magpaila sa pagsugod sa mga adlaw ug sa mga tuig ug sa mahinungdanong mga panahon.

Unya miingon siya, “Moturok sa yuta ang nagkalainlaing mga tanom: kadtong may binhi ug kadtong mga kahoy nga mamunga.” Ug nahimo kini.

Pinaagi sa gibuhat niyang wanang, gilain sa Dios ang tubig nga didto sa ibabaw gikan sa tubig nga dinhi sa ubos ug nahimo kini.

Busa miturok sa yuta ang tanang matang sa tanom. Nakita sa Dios nga maayo ang iyang gibuhat.

Busa gibuhat sa Dios ang duha ka dagkong iwag: ang adlaw nga maoy maghatag ug kahayag sa panahon sa adlaw ug ang bulan sa panahon sa gabii. Gibuhat usab niya ang mga bituon.

Unya miingon ang Dios, “Matingob sa usa lamang ka dapit ang tubig ubos sa langit aron motungha ang yutang mala.” Ug nahimo kini. Ginganlan sa Dios ug “Yuta” ang mala ug ang tubig nga nalain ginganlan niyag “Dagat.” Nakita sa Dios nga maayo ang iyang gibuhat.

Unya gipanalanginan sa Dios ang mga mananap sa kadagatan ug giingnan, “Sanay kamo ug lukpa ninyo ang kadagatan!” Ngadto sa mga langgam miingon siya, “Sanay kamo!”

Unya miingon ang Dios, “Motungha sa kalibotan ang nagkalainlaing mga mananap: mga kahayopan ug tanang matang sa mga ihalas nga mananap.” Ug nahimo kini.

Miingon na usab ang Dios, “Mapuno ang katubigan sa nagkalainlaing mga buhing mananap ug mapuno usab sa mga langgam ang kahanginan.” Ug nahimo kini.

Busa gibuhat niya ang tanang matang sa mga kahayopan ug mga ihalas nga mananap. Nakita sa Dios nga maayo ang iyang gibuhat ug nalipay siya.