Лука 4
4
Искушувањето на Христа. Почнува да го учи народот и да проповеда во Назарет и Капернаум, каде што ја исцелува бабата на Петра и многу болни.
1Исполнет со Дух Свети, Исус се врати од Јордан, и беше одведен од Духот во пустина.
2Четириесет дена Го искушуваше ѓаволот, и ништо не јаде во тие дни; а кога изминаа тие, најпосле огладне.
3И Му рече ѓаволот: »Ако си Син Божји, кажи му на овој камен да стане леб.«
4А Исус му одговори и рече: »Напишано е дека не само со леб ќе живее човекот, туку и со секој збор Божји.«
5И кога Го одведе на една висока планина, ѓаволот Му ги покажа наеднаш сите царства во светот.
6И Му рече ѓаволот: »Тебе ќе Ти ја дадам сета оваа власт, и нивната слава, зашто мене ми е предадена, и ја давам кому што сакам.
7Ако ми се поклониш, сето тоа ќе биде Твое.«
8Но Исус му одговори и рече: »Бегај од Мене, сатано, оти е напишано: ‚На Господа, Твојот Бог, клањај Му се и само Нему служи Му!‘«
9И Го одведе во Ерусалим, и Го постави на храмовиот покрив, па Му рече: »Ако си Син Божји, фрли се одовде долу!
10Зашто е напишано: ‚На ангелите Свои ќе им заповеда за Тебе, да Те запазат;
11и на раце ќе Те земат, да не би некако да ја сопнеш ногата Своја на камен‘.«
12И Исус му одговори и рече: »Кажано е: ‚Не искушувај Го Господа, својот Бог!‘«
13Па како заврши ѓаволот со сите искушенија, отиде од Него за некое време.
14И се врати Исус во Галилеја во силата на Духот; и се разнесе глас за Него по целиот тој крај.
15А Он поучуваше по синагогите нивни, прославуван од сите.
16И дојде во Назарет, каде што беше одраснал, и по обичајот Свој влезе еден саботен ден во синагогата, па застана да чита.
17Му ја подадоа книгата на пророкот Исаија; и Он, штом ја отвори, го најде местото каде што беше напишано:
18Духот Господов е врз Мене; затоа Ме помаза да им соопштам радосна вест на бедните. Ме прати да ги исцелам сокрушените по срце, да им проповедам на заробените ослободување и на слепите прогледување, да ги пуштам на слобода напатените;
19да ја проповедам благопријатната година Господова!
20И кога ја затвори книгата и му ја даде на слугата, седна; а очите на сите во синагогата беа вперени во Него.
21И почна да им говори: »Денес се исполни ова Писмо, што го чувте.«
22И сите Му посведочија, и се восхитуваа на Неговите благодатни зборови, што излегуваа од устата Негова, и велеа: »Не е ли Овој синот на Јосифа?«
23А Он им рече: »Секој од вас сигурно ќе Ми приговори: ‚Лекаре, излекувај се Сам! Направи го и овде, во Твојот роден крај, она, што чувме дека се случило во Капернаум.‘«
24Па им рече: »Вистина ви велам: ниеден пророк не е мил во земјата своја.
25Навистина ви кажувам: имаше многу вдовици во Израилот, во деновите на Илија, кога се затвори небото три години и шест месеци и настана голем глад по целата земја;
26и при ниедна од нив не беше пратен Илија, но само кај вдовицата во Сарепта Сидонска;
27и мнозина беа лепрозни во Израилот, при пророкот Елисеј, и ниеден од нив не се очисти, освен Сириецот Нееман.«
28А кога го чуја тоа, сите во синагогата се исполнија со гнев;
29па како станаа, Го истераа надвор од градот и Го одведоа на врвот од еден рид, каде што беше соѕидан нивниот град, за да Го турнат одозгора.
30Но Он си помина меѓу нив и си отиде.
31И слезе во Капернаум, во градот Галилејски, и ги поучуваше во саботните денови.
32И се чудеа на Неговата наука, зашто словото Му беше со власт.
33Во синагогата се наоѓаше еден човек, во кого имаше нечист бесовски дух, и тој извика гласно:
34О, што имаш со нас, Ти, Исусе Назарејче? Си дошол ли да нѐ погубиш? Те знам кој си, Ти си Светец Божји.
35А Исус му забрани, говорејќи: »Молкни и излези од него!« Па откако го кутна насреде, бесот излезе од него и ништо лошо не му направи.
36И сите се уплашија, и расудуваа, говорејќи меѓу себе: »Какви се овие зборови, со власт и сила им заповеда на нечистите духови и тие излегуваат?«
37Па се разнесе глас за Него по сите околни места.
38Штом излезе од синагогата, влезе во куќата Симонова; а бабата на Симона имаше силна треска, и Го помолија за неа.
39И како застана над неа, Он ја отстрани треската, и таа ја остави; и жената веднаш стана и им служеше.
40И на зајдисонце, сите, што имаа болни од разни болести, ги доведуваа при Него; а Он, возлагајќи раце над секого од нив, ги исцелуваше.
41Од мнозина излегуваа бесови со викање, и велеа: »Ти си Христос, Син Божји!« А Он забрануваше и не им позволуваше да кажуваат, оти знаат дека е Он Христос.
42Кога се раздени, Он излезе и отиде на осамено место, а луѓето Го бараа па, кога дојдоа при Него, Го задржуваа да не си оди од нив.
43А Он им рече: »И на другите градови треба да им соопштам радосна вест за царството Божјо, оти за тоа сум пратен.«
44И проповедаше по синагогите галилејски.
Селектирано:
Лука 4: MK1990
Нагласи
Сподели
Копирај
Дали сакаш да ги зачуваш Нагласувањата на сите твои уреди? Пријави се или најави се
© Библиско Здружение на Р. Македонија 1990, 2016
© Bible Society of the Republic of Macedonia 1990, 2016