Titus, deel tweeVoorbeeld

Alleen dankzij Gods barmhartigheid zijn wij gered

“Want ook wij waren voorheen onverstandig, ongehoorzaam, dwalend, verslaafd aan allerlei begeerten en hartstochten, levend in slechtheid en afgunst, hatelijk en elkaar hatend. Maar toen de goedertierenheid van God, onze Zaligmaker, en Zijn liefde tot de mensen verschenen is, maakte Hij ons zalig, niet op grond van de werken van rechtvaardigheid die wij gedaan hadden, maar vanwege Zijn barmhartigheid...” (Titus 3:3-5, HSV).

Paulus neemt de tijd om zichzelf en zijn medegelovigen te beschrijven zoals ze waren vóór God hen zalig maakte. Hij wil heel duidelijk maken dat hun redding niet te danken is aan hun “werken van rechtvaardigheid”. Want die waren er helemaal niet. Niet bij Paulus, niet bij zijn lezers — bij niemand. Ook Jesaja schreef dat al, eeuwen eerder: “...Al onze rechtvaardige daden zijn als een bezoedeld kleed...” (Jesaja 64:6, HSV).

De opsomming die Paulus geeft, laat van grote ego’s weinig heel. Het is een beschamende lijst, maar helaas wel accuraat. Zo zijn mensen van zichzelf. Zo zijn we ten diepste allemaal.

Tenzij God ingrijpt “vanwege zijn barmhartigheid”.

Zacharias zingt hierover. Hij roemt “de innige gevoelens van barmhartigheid van onze God, waarmee de Opgang uit de hoogte naar ons omgezien heeft, om te verschijnen aan hen die gezeten zijn in duisternis en schaduw van de dood...” (Lukas 1:78-79, HSV). Die duisternis hebben we aan onszelf te danken. Maar Gods liefde schijnt juist in die duisternis en biedt ons redding aan. Als een onverdiend geschenk.

Ben jij bereid toe te geven dat je van jezelf zo slecht bent als Paulus schildert? Blijf daar dan niet in steken, maar aanvaard met blijdschap het geschenk dat God je aanbiedt: Zijn liefde en goedertierenheid!