Versete biblice populare din Luka 17

Partajează

I Jov phendiá adalé manušéske: “Uštý i džá, tyró patiaibén zrakhciá tut.”

I kóli jov keréla grého angíl túte eftá (bitrinéngiro deš) móly dro dyvés i priĥaljola bang eftá móly i phenéla: ‘Me priĥaljova bang,’ trej túke te primanges léske.”

Tedy jekh léndyr, dykhí, so jov jaciá sastó, risijá pale i slavindia parikiribnasa Devlés zoralé zaniása, i jov pyjá mósa ke Isusóskire ĥerá i parikirdia Léske; jov sys Samarianino.

Dykhén pal péste. Kóli keréla grého tyró pšal angíl túte, sykáv léske léskiri bang; i kóli jov priĥaljola bang, primang léske.

I phendiá Isúso: ‘Ci na deš jačné žužé (čysta)? Ne kaj že jone isyn jeniá (bijekhéskiro deš)?

Ne Raj Devél otphendiá: “Kóli tuménde javélas adákicy patiaibén syr daja garčycytko ziárka, tumé phenenas pe davá inžyritko kašt: ‘Vytyrdepe saré korniénca (rukhénca) i pirisodinpe dro mórjo (derjáv)!’ – i jov pokandelas tumen.

I vari-kon, kon zakaméla te rakhél péskiro džiibén, odová xasiakiréla les, a kon xasiakiréla les, odová zrakhéla džiibén.

I phendiá Isúso Péskire sykliaibnytkonénge: “Davá na moginéla te javél, sob (kaj) te na javél vaš manušéske dová, so zlydžala les dro grého, ne bída odoléske, pir konéste grého javéla! Fedýr javélas adasavé manušéske, kóli léske ur'jenas siavitko (miel'nicytko) bar pe men i čhurdenas les dro mórjo (derjáv), a na, sob (kaj) jov te zlydžal dro grého jekhe adasavé tyknendyr.

I, syr sys dre dolé dyvesá, kiéli sys Nojo, adiáke-pac' dre dyvesá javéla Čhavó Manušéskiro: manušá xané, piné, lynepe, vydžánas paloróm angíl dová dyvés, dro savó Nojo zagijá dro kovčego, i jaciá potopo i xasiakirdiá sarén