Versete biblice populare din Iivan 12

Împărtășește

Ken ku tahtonou olla minun käskyläzenny, novvakkah minuu. Kus minä olen, sie pidäy olla minun käskyläzelgi, i Tuatto pidäy hyväs luvus sidä, kudai on minun käskyläzenny.

Ken suvaiččou omua hengie, se kavottau sen, no ken vihuau omua hengie täs muailmas, se piettäy sen ilmanigäzeh elaigah.

Toven, toven sanon teile: ku nižun jyvä ei puuttune muah da ei kuolle, se jiäy vaiku yhtekse jyväkse, no ku se kuollou, se kazvattau bohatan tulon.

Minä tulin valgiekse muailmah, ku ni yksi niilöis, ken minuh uskou, ei jiäs pimieh.

Ku ken kuullou minun sanat da ei noudane niilöi, en minä händy suudi. En minä tulluh muailmua suudimah, a tulin sidä piästämäh.

Marija otti kogonazen funtan puhtastu, kallistu narduvoidu, voideli sil Iisusan jallat i pyhkii net kuivakse omil tukil. Perti rodih täyzi voidien duuhuu.

otettih pal՚man oksat da mendih Hänele vastah kirgujen: – Osanna! Blahoslovittu on Häi, kudai tulou Taivahallizen Ižändän nimes, Izrail՚an Suari!

Iisus sanoi heile: «Aigu on tulluh: Ristikanzan Poigu ylendetäh taivahallizeh valgieh.