Известные библейские стихи из Жаратылыу 9

Поделиться

Сора Аллах былай айтханды: – Ма, Мен сизни бла эм биргегизге болгъан битеу жанлыла бла, келлик тёлюлеригизге, ёмюрге да кесаматны белгисин салама. Мен булутлада тейри къылычымы салама. Ол, Мени бла жерни арасында кесаматны белгиси болуп турур.

Булутда тейри къылыч болур да, Мен аны кёрюрме, эмда Мен Аллахны бла жер башындагъы битеу жанлыланы арасында салыннган ёмюрлюк кесамат акъылыма келир.

Адам Аллахны юлгюсюне кёре жаратылгъанды. Ол себепден, адамны къанын ким тёксе, аны къаны да адамны къолу бла тёгюлюр.

Сора Аллах Нухха да, аны уланларына да алгъыш этип, былай айтханды: – Кёп болугъуз эм жайылыгъыз, жерни толтуругъуз.

Жюрюген хар тюрлю жанлы сизге аш боллукъду. Барын да сизге кырдык хансны бергенимча береме.

Жердеги жаныуарланы, кёкдеги къанатлыланы, жерде сюркелгенлени эм тенгизледеги чабакъланы бары да сизден къоркъуп титирерикдиле. Ала сизни къолугъузгъа берилгендиле.

Сиз а къозлап барыгъыз да кёп болугъуз, жер башында жайылып, кёбейигиз.