Mavhesi emuBhaibheri Ane Mukurumbira kubva kuna Luqo 23

Pakurirana nevamwe

Iso: — Ey Ota! Ularni kechirgin, ular nima qilayotganini bilmaydilar, — dedi. Askarlar qurʼa tashlab, Isoning kiyimlarini boʻlishib oldilar.

Iso unga dedi: — Senga chinini aytayin, bugunoq sen Men bilan birga jannatda boʻlasan.

Keyin dedi: — Ey Iso, taxtingizga oʻtirib, Shoh boʻlganingizda meni eslang!

Iso baland ovoz bilan faryod qildi: — Ota! Ruhimni Sening qoʻllaringga topshiryapman. Shunday dedi–da, jon berdi.

Bosh suyagi degan joyga yetib kelganlaridan soʻng, askarlar Isoni xochga mixladilar. Iso bilan birga ikkita jinoyatchini ham mixladilar, ularning biri Isoning oʻng tomonida, biri chap tomonida edi.

Tush payti edi. Kun qoraydi, soat uchga qadar hamma yoq zulmatga choʻmdi. Maʼbaddagi parda oʻrtasidan yirtildi.

Voqeani koʻrib turgan Rim yuzboshisi Xudoni ulugʻlab: — Haqiqatan ham, bu Odam solih ekan, — dedi.