Mavhesi emuBhaibheri Ane Mukurumbira kubva kuna Luuk 23

Pakurirana nevamwe

Yeeshu bolis, “E Pita, ilog ke maaf karo, kaahe ke ilog nai jaane hei ki ilog kaa kare hei.” Saulja log daaoñ lagaay ke Yeeshu ke kapṛa ke apne meñ baaṭ leen.

Tab Yeeshu bolis, “Ham tum se promis karta hei ki aaj tum hamaar sañghe swarag lok meñ rahega.”

Tab u Yeeshu se bolis, “E Yeeshu, jab tum aapan raaj meñ aana, tab hamme yaad karna!”

Yeeshu jor se chillaay ke bolis, “Pita ji, ham aapan jaan tumhaar haath meñ deta hei!” Yahi bol ke Yeeshu mar gais.

Jab saulja log u jagha pe pahuñchin, jiske naam “Khopṛi” raha, tab huañ pe Yeeshu ke sañghe dui aur apraadhi ke kros pe chaṛhaain, ek ke Yeeshu ke i bagal aur dusra ke uske u bagal.

Baarah baje ke ṭaaim, suuraj chhip gais aur asmaan kariya hoy gay, aur teen baje tak puura des meñ añdhiyaar chhaais raha, Mandir ke parda bhi beech meñ se faṭ gais.

Jab Romi saulja i dekhis to Parmeshwar ke baṛaai kare laga aur bolis, “Sachche ke i admi ke koi dos nai raha!”