Mavhesi emuBhaibheri Ane Mukurumbira kubva kuna Eoin 4

Pakurirana nevamwe

Is spiorad Dia: agus iad sin a adhras é, is cóir dóibh é d’adhradh i spiorad agus i bhfírinne.

Acht tá an uair ag teacht, agus is anois é, nuair a bhéarfas na fíor-adharthóirí adhradh do’n Athair i spioradh agus i bhfírinne. Óir iarrann an t-Athair fosta a leithéidí sin chun é d’adhradh.

Acht an t-uisce a bhéarfas mise dó, éireochaidh sé istigh ann ina thobar uisce ag scárdadh suas chun na beatha síorraidhe.

Dubhairt Íosa léi, ghá freagairt: Dá mb’eol duit tiodhlacadh Dé, agus cé h-é a deir leat: tabhair deoch damh; b’fhéidir gur tusa a d’iarrfadh air-sean, agus go dtabharfadh sé uisce beo duit.

Deir Íosa leo: Is é is biadh damh-sa, toil an té a chuir uaidh mé a dhéanamh, chun go dtabhrainn a obair chun críche.

Deir an bhean leis: A dhuine uasail, ní fhuil caoi tharraingthe agat, agus tá an tobar domhain: cá bhfuil, mar sin, an t-uisce beo agat?

Deir an bhean leis: Tá a fhios agam go bhfuil Messías (dá ngoirtear Críost) ag teacht, agus dá bhrígh sin, nuair a thiocfas seisean, innseochaidh sé na h-uile neithe dúinn. Deir Íosa léi: Is mise é, atá ag cainnt leat.

Taraigidh, agus feicigidh an duine a d’innis damh gach nídh dá ndearna mé: an é nach é seo an Críost?