Ura për te MarkuShembull

“Të kaluar më tej”

Zoti Jezus e kishte festuar shpesh Pashkën. Por sot, ishte ndryshe. Jo vetëm që do të ishte Pashka e fundit e Jezusit, por do të ishte gjithashtu Pashka e fundit që do të festohej sipas mënyrës së caktuar prej Perëndisë në Dhiatën e Vjetër. Ditën tjetër Ai do të vdiste si sakrifica përfundimtare e “Qengjit të Pashkës”.

Festa e Pashkës ishte një nga ditët më të rëndësishme në Izrael. I përkujtonte popullit të Izraelit se si Zoti e kishte kursyer kombin e tyre nga plaga e fundit në Egjipt, mijëra vite përpara ardhjes së Krishtit. Perëndia i kishte paralajmëruar izraelitët që të gjithë bijtë e parëlindur në Egjipt do të vriteshin, përveçse nëse familjet e tyre lyenin shtalkat e dyerve të shtëpive të tyre me gjakun e një qengji. Nëse ata do ta bënin këtë gjë, atëherë ZOTI, ndoshta përmes një engjëlli shkatërrues, “do të kalonte më tej” shtëpive të tyre atë natë; por aty ku shtalkat nuk ishin të lyera me gjak, djemtë e parëlindur të secilës prej atyre shtëpive do të vdisnin. Një dhimbje e madhe e përfshiu të gjithë Egjiptin atë natë. Për Izraelin ishte një natë e tensionuar; por erdhi një mëngjes i gëzuar kur panë se si Perëndia ua kishte kursyer djemtë e parëlindur, për shkak të gjakut të qengjave. Prandaj, dishepujt mezi prisnin të përgatiteshin për këtë vakt të veçantë në përkujtim dhe në falënderim ndaj Perëndisë për mëshirën e Tij.

Ne të gjithë do të përballemi me Perëndinë në ditën përfundimtare të gjykimit, ashtu siç populli i Izraelit u përball me Perëndinë atë natë të tmerrshme në Egjipt. Në atë ditë gjykimi, Perëndia do t’i ndëshkojë të gjithë ata që kanë mëkatuar. Është gjë e mirë nëse ndihemi keq për mëkatet tona, por kjo nuk e heq fajin tonë. Një vrasës mund të ndihet keq që e ka vrarë viktimën e tij, por kjo nuk e çliron nga ndëshkimi i tij. Jezusi i mori mbi vete mëkatet e popullit të Tij dhe e vuajti ndëshkimin – vdekjen – për ta. Ai u bë “Qengji i Pashkës”, siç u simbolizua përmes sakrificës së qengjave që shpenguan jetën e bijve të parëlindur në kohën e Dhiatës së Vjetër. Në mënyrë që Perëndia “të kalojë më tej nesh” në ditën gjykimit, duhet të jemi si Izraeli në Egjipt: “të fshehur pas” gjakut të Qengjit të “kalimit më tej”!

Në Bibël “fshehja në” ose “të qëndruarit pas” Zotit Jezus është quajtur besim. Ai ka dhënë jetën e Tij – ka derdhur gjakun e Tij – në mënyrë që kushdo që beson në Të, të jetë i sigurt kur të përballet me gjykimin e Perëndisë.

A jeni “të fshehur në” Zotin Jezu Krisht?