Asa

Yahudalıların kralı Asa oldu. Başlangıçta Rab’bin gözünde iyi ve doğru olanı yaptı. Yahudalıların putlarını yok etti. Yahudalılara buyruk verdi ki Allah’ın sözüne göre yaşasınlar. Bunun için Rab ona esenlik vermişti. Yıllarca kimse ona karşı savaş açmadı.

Başka bir memleketten olan Kral Zerah binlerce asker ve üç yüz savaş arabasıyla gelip Mareşa kasabasına doğru ilerledi. Kral Asa asker toplayıp Kral Zerah’ı durdurmak için yola çıktı. Asa Allah’a, “Ya Rab, güçlünün karşısında güçsüze yardım edebilecek senden başka kimse yoktur bize yardım et, çünkü sana güveniyoruz. Senin adınla bu kalabalığa karşı çıktık. Sen bizim Allah’ımızsın. İnsanlar sana karşı bu savaşı kazanmasın” diye dua etti.

Rab Kral Asa’nın duasını duydu. Yahudalılar Kral Zerah’ı yendi. Yahudalılar onlardan çok mal ve hayvan kazandılar.

Allah Asa’ya Azarya Peygamber’i yolladı. Azarya Kral Asa’ya gidip şöyle dedi: “Beni dinleyin! Rab’le birlikte olduğunuz sürece, O da sizinle olacaktır. O’nu ararsanız bulursunuz. Ama O’nu bırakırsanız, O da sizi bırakacak. İsrail halkı uzun zaman gerçek Allah’tan uzak yaşadı. Ama sıkıntıya düşünce Rab’be döndüler, O’nu arayıp buldular. Siz güçlü olun, kurajınızı kaybetmeyin. Yaptıklarınızın karşılığını alacaksınız.” Asa bu sözlerden kuraj buldu.

Komşu olan İsrail krallığından birçok İsrailli, Allah Asa’yla birlikte olduğunu görünce onun tarafına geçti. Rab gene Asa’nın krallığına esenlik verdi. Seneler boyunca savaş olmadı.

Asa’nın krallığının otuz altıncı yılında İsrail Kralı Baaşa Yahuda’ya saldırmaya hazırlanıyordu. Bunun için Asa, kendi sarayından ve Rab’bin dua evinden çok armağanlar topladı ve Aram Kralı Ben-Hadat’a gönderdi. Asa Ben-Hadat’a, “İsrail Kralı Baaşa ile yaptığın barış antlaşmasını boz, Baaşa topraklarımdan askerlerini çeksin” dedi. Ben-Hadat armağanları kabul etti ve İsrail’e karşı savaş açtı. İsrailliler Yahuda’dan çekildiler.

O sırada Rab gene bir peygamber Asa’ya yolladı. Peygamber Hanani Asa’ya, “Allah’ın Rab’be güvenmedin gidip Aram Kralına güvendin ve yardım istedin. Bundan önce Kral Zerah da çok askerlerle ve savaş arabalarıyla size saldırmadı mı? Ama o zaman sen Rab’be güvendin, O da onları eline teslim etti. Rab’bin gözleri her yeri görür. Rab istiyor yürekleriyle kendisine bağlı olanlara güç versin. Şimdi akılsızca davrandın. Bundan sonra hep savaş içinde olacaksın.” Asa bunu işitince öfkelenip Hanani’yi hapise attırdı.

Asa krallığının otuz dokuzuncu yılında hastalandı. Krallığının kırk birinci yılında öldü ve Yeruşalim’de gömüldü. Onu anmak için çok büyük bir ateş yaktılar.

Davut, Süleyman ve Asa’nın hayatında aynı ders tekrarlanıyor: iyi başlıyorlar ama sonra Rab’bi unutuyorlar. Hayat daha rahat olunca sanki Rab'be ihtiyaç duymuyorlar. Rab’den öğrenmeyi dikkat etmiyorlar. Rab’bin sözünü aramıyorlar ve kendi düşüncelerine göre yapıyorlar. Rab’bi unutunca hata ve yanlış yapıyorlar sonra hem kral hem de bütün halk Allah’ın cezasını çekiyorlar. Biz bu kişilerden şunu öğrenmemiz lazım. Her gün Rab’bimizi arayalım. Onun sözünü okuyalım ve ona göre yaşayalım. Dikkat edelim hayatlarımızın her durumunda yani iyi günde kötü günde Allah’ı arayalım ve O'nun istediğini yapalım. Gençken hem yaşlıyken, sıkıntı zamanlarında hem de rahatlık zamanında sadece Rab’bin adı ve şanlılığı için yaşayalım.