Nehemya’yla Yahudalıların sevinci

Yahudalılar bütün işi bitirince Yeruşalim’e yerleştiler. Sonra yedinci ay bütün halk Yeruşalim’in bir kapısının karşısında olan büyük alanda toplandılar. Kâhin ve Bilgin olan Ezra'ya, Rab’bin Musa aracılığıyla İsrail halkına verdiği içinde buyrukları yazan Kutsal Kitabı getirsin diye söylediler. Ezra Kutsal Kitabı halkın toplandığı yere getirdi. Dinleyip anlayabilecek kadın erkek herkes oradaydı. Ezra kadınların, erkeklerin ve anlayabilecek yaşta olan çocukların önünde, sabahtan öğlene kadar Kutsal Kitabı okudu. Herkes dikkatle dinledi.

Ezra halktan önceden özel yapılmış daha yüksek bir yerde duruyordu. Ezra halkın gözü önünde kitabı açtı. Kitabı açar açmaz herkes ayağa kalktı. Ezra yüce Allah'a, Rab'be övgüler sundu. Bütün halk ellerini kaldırarak, “Amin! Amin!” diye karşılık verdi. Hep birlikte eğilip yere kapanarak Rab’be tapındılar.

Levililer ayakta duran halka Allah’ın buyruklarını anlattılar. Kutsal Kitabı okuyup açıkladılar, herkesin anlayabileceği biçimde konuştular.

Vali Nehemya, Kâhin ve Bilgin Ezra ve halka öğretmenlik yapan Levililer, “Bugün Allah’ınız Rab için kutsal bir gündür. Yas tutup ağlamayın” dediler çünkü bütün halk Kutsal Kitabı dinlerken ağlıyordu.

Nehemya da, “Gidin, yağlı yiyip tatlı için” dedi, “Hazırlığı olmayanlara da bir pay gönderin. Çünkü bugün Rab’bimiz için kutsal bir gündür. Üzülmeyin. Rab'bin verdiği sevinç sizi kuvvetli yapacak.”

Levililer, “Sakin olun, bugün kutsal bir gündür, üzülmeyin” diyerek halka kuraj verip yatıştırdılar. Böylece herkes yiyip içmek, yiyeceklerini başkalarıyla paylaşmak ve büyük şenlik yapmak için kendi evinin yolunu tuttu. Çünkü onlara okunduğu Kutsal Kitabın yazılarını iyice anlamışlardı.

Ertesi gün bütün aile başları, kâhinler ve Levililer Kutsal Kitabın buyruklarını öğrenmek için Bilgin Ezra'nın etrafına toplandılar. Kutsal Kitap’ta Rab'bin Musa aracılığıyla verdiği şu buyruğu buldular: Yedinci ayda kutlanan bayramda İsrailliler çardaklarda oturmalı. Bütün kasabalarda ve Yeruşalim'de şu haber verilsin: “Dağlara çıkın; Yasa Kitabında buyurduğu gibi, çardak (koliba) yapmak için zeytin, iğde, mersin ve hurma dalları, sık yapraklı ağaç dalları getirin.” [Açıklama: bunlar bubuş yemişi veren geniş yapraklı alçak ağaçlardır.]

Böylece halk dalları getirip her yerde çardaklar yaptı. Sürgünden (Babil’den kölelikten) dönen herkes yaptığı çardakta oturdu. İsrailliler Yeşu'nun zamanından beri böyle bir kutlama yapmamışlardı. Herkes büyük sevinç içindeydi. Ezra ilk günden son güne kadar, her gün Kutsal Kitabı okudu. Yedi gün bayram yaptılar. Sekizinci gün Kutsal Kitabın buyruğu gibi kutsal toplantı yapıldı.

Yeruşalim’in kalın duvarı Allah'a adamak için, nerede bir Levili varsa aranıp bulundu ve Yeruşalim'e getirildi. Çünkü duvarları sevinçle, şükranla, ezgilerle (türküler), zil, çenk (küçük arfa) ve lirlerle (kanuna benzer müzik aleti) adamak istiyorlardı. Ezgiciler (türkü söyleyenler) Yeruşalim her yerden toplandı. Kâhinlerle Levililer önce kendilerini, sonra halkı, kapıları ve Yeruşalim’in kalın duvarlarını temiz kılmak hizmetini yerine getirdiler.

Nehemya Yahudalı önderlerini duvarların üstüne çıkardı. Şükrederek yürüsünler diye çalgılarla bütün duvarların üstünde boydan boya geçtiler. Halk ta onları izledi. Tapınakta durdular. Ezgiciler yüksek sesle ezgiler (türküler) söylediler. O gün çok fazla kurban kesildi. Halk coşku içindeydi, çünkü Allah onlara büyük sevinç vermişti. Kadınlarla çocuklar da bu sevince katıldılar. Yeruşalim'den gelen sevinç sesleri uzaklardan duyulurdu.

Bu arada bağışların, ilk ürünlerin (tarladan ilk toplanan her çeşit yemiş) ve ondalıkların konacağı ambarları kontrol edecek bazı kişiler bu hizmete koyuldu. Bu kişilerin işi Kutsal Yasa'ya göre kâhinler ve Levililer için ayrılmış yardımları kasabaların etrafından ve memleketin uzak yerlerinden toplayıp ambarlara getirilsin diye kontrol edeceklerdi.

Yahudalılar kâhinlerle Levililerin hizmetinden hoşnuttu. Çünkü onlar Allah’ın hizmetini ve temiz kılma hizmetini yerine getiriyorlardı. Ezgicilerle kapı bekçileri de işini iyi yaptılar böylece Davut'la oğlu Süleyman'ın buyruğunu yerine getirdiler. Çünkü eskiden, Davut'un ve Asaf'ın yaşadığı zamanda, ezgicileri güden baş ezgiciler vardı. Allah'a övgü ve şükür ezgileri söylenirdi. Zerubbabil'in ve Nehemya'nın yaşadığı zamanda İsrail halkı ezgicilerin ve kapı bekçilerinin maaşlarını (zaplata) tam gününde vermeye başardılar. Levililerin hakkını ayırdılar, Levililer de Harun soyundan gelenlerin hakkını ayırdı.

Babil’den dönen Yahudalılar Allah’ın tapınağı ve Yeruşalim’in duvarlarını yeniden yapmaya başardılar. Çok zor durumları ve problemleri yendiler. Başarabilmeleri için en önemli noktası şudur ki Allah’ın onlara yardımcı olduğunu kabul ettiler. Bunun için sevindikleri zaman Allah birinci yere koydular. Allah’ın Kutsal Kitabını okuyup anladıklarını yapmayı dikkat ettiler. Sevinçleri daha da büyüktü çünkü Allah’ı övebildiler. Allah’ın sevinci onları doldurdu. Allah bize yardımcı olduğu için her zaman sevinelim. Sevindiğimizde dikkatli olalım ki Allah’ı birinci yere koyalım.