Gewilde Bybelverse vanaf Sant Jan 1

Deel

Mai a douna lou poudé d'èstre enfant de Diéu à tóuti aquéli que lou reçaupon, à-n-aquéli que creson en son noum

Au coumençamen èro lou Verbe e lou Verbe èro emé Diéu e èro Diéu lou Verbe.

E la lumiero dins la sournuro clarejo, em'acò la sournuro i'a rèn coumprés.

E LOU VERBE S'ES FA CAR, a resta 'mé nous-autre, e avèn vist sa glòri, qu'es la glòri dóu Fiéu soulet dóu Paire, plen de gràci e de verita.

Tout ço qu'eisisto es esta fa pèr éu, e, de tout ço qu'es esta fa, rèn l'es esta sènso éu. En éu èro la vido e la vido èro la lumiero dis ome

L'endeman, Jan veguè Jèsu que venié vers éu, e diguè: Vès-lou l'Agnèu de Diéu! vès-lou aquéu que lèvo lou pecat dóu mounde!

Èro dins lou mounde, e lou mounde es éu que l'a fa, e lou mounde noun l'a recouneigu. Es vengu dins lou siéu, e li siéu l'an pas vougu.

Aquéu d'aqui èro la lumiero veritablo que fai lume à tout ome venènt dins aquest mounde.

Car la Lèi es estado dounado pèr Mouïse; mai la gràci e la verita, es Jèsu-Crist que lis a facho.