ബൊകുനാളേക്ക് അമ്പാളുക്ക് അപ്പിൺ പരാതീക്ക് തീര്പ്പിടുവെ മനശ് നാതിരുന്തെ; പിന്നെ കൊഞ്ചനായോഞ്ച് അവൻ ഉടയാളമേ ചൊല്ലിയത്, ‘ഏൻ തെയ്വത്തുകാൽ പേടിനാതേം മനിശനെ കെവുനിയാതേം ഇരുന്താ, ഇം തൂക്കാലിച്ചിയാനെ പെൺ പുള്ളെ എന്നെ തൊന്തരവെ ചെയ്യിനനാലെ ഏൻ അപ്പിൺ പരാതീക്ക് തീര്പ്പിടും; അകനെ ചെയ്യതൊണ്ണാ തൊപ്പനേക്കും വന്ത് അവെ എന്നെ തൊന്തരവെ ചെയ്യാത്തെ.’”