Известные библейские стихи из LUCAS 8

Поделиться

Kag ang sa maayong duta, ini amo sila nga, sang nakabati sang polong, sa tagiposoon nga maminatud-on kag maayo nagahuput sini sing malig-on, kag nagapamunga sing mapinadayonon.

Kag ang nagtupa sa tunga sang mga talongon, ini amo ang nakabati, apang sang nagapadayon sila sa ila dalanon ginalumsan sila sang mga paghimud-os kag mga manggad kag mga kalipayan sang kabuhi, kag walay ila bunga nga nagagulang.

Kag ang mga yadto sa igang amo sila nga, sang nakabati, nagabaton nga may kalipay sang polong; apang ini walay gamut, nga nagatoo sa diotay nga tion lamang kag sa tion sang pagsulay nagabulag.

Nagsiling sia sa ila, “Diin na bala ang inyo pagtoo?” Kag hinadlukan kag natingala sila, nga nagasilingay, “Niyan sin-o bala ini, nga ginasogo niya bisan ang mga hangin kag ang tubig, kag nagatuman sila sa iya?”

Ang mga yadto sa higad sang dalanon amo ang mga nakabati; niyan nagaabut ang yawa kag nagakuha sang polong sa ila tagiposoon, agud nga indi sila magtoo kag maluwas.

Kay walay bisan anong natago nga indi mapahayag, ukon tinago nga indi mahibaloan kag masanagan.

Kag sang nakita sang babayi nga wala sia malipdi, nagpalapit sia nga nagakurug, kag sang nagayaub sia sa atubangan niya nag-asoy sa atubangan sang tanan nga katawohan kon sa anong kabangdanan nagtandug sia sa iya, kag kon paano nga nag-ayo sia gilayon. Kag si Jesus nagsiling sa iya, “Anak, ang imo pagtoo nag-ayo sa imo; lakat sa paghidait.”

Kag nagpalapit sila sa iya kag ginpukaw sia, nga nagasiling, “Magtotoon, Magtotoon, nagakawala kita!” Kag nagbangon sia kag ginsabdong ang hangin kag ang kasingkal sang tubig; kag nagpuas sila, kag nag-abut ang kalinaw.