Mavhesi emuBhaibheri Ane Mukurumbira kubva kuna Matvei 14

Pakurirana nevamwe

Konz hän nägišti, kut puhub tullei, ka pöl՚gästui i uptaškanzi. «Ižand, päzuta mindai!» hän kidastaškanzi. Iisus sid՚-žo oigenzi käden, tabazi händast i sanui: «Vähäuskoi, mikš ed uskond?»

Konz hän nägišti, kut puhub tullei, ka pöl՚gästui i uptaškanzi. «Ižand, päzuta mindai!» hän kidastaškanzi.

No necen aigan Iisus jo pagiži heile: «Olgat tünäd, nece minä olen. Algat varaikoi.»

Siloi Petr sanui hänele: «Ižand, ku nece oled sinä, käske minei tulda sinunnoks vetme.» «Tule!» – sanui Iisus. Lähttes venehespäi Petr astuškanzi vetme, miše tulda Iisusannoks.

I kaik, ked oliba venehes, tuliba i kombištuiba hänen edehe sanudes: «Sinä todeks oled Jumalan Poig.»

No Iisus sanui: «Heile ei tarbiž nikuna mända. Antkat tö heile söda.» «Meil ei ole kerdal nimidä tošt ku viž leibäd i kaks՚ kalad,» – hö sanuiba.

«Togat ned tänna minei,» – sanui Iisus. Hän käski rahvahale išttas normele. Sid՚ hän oti ned viž leibäd i kaks՚ kalad, kacui ülähäks taivhaze i kiti Jumalad. Hän lohkaiži leibäd i andoi openikoile, i openikad jagoiba ned rahvahale.

Kaik söiba külläks, i jänuzid paloid keratihe völ kaks՚toštkümne täut puzud.