Mavhesi emuBhaibheri Ane Mukurumbira kubva kuna Matvei 13

Pakurirana nevamwe

No semenduz hüvähä maha oma nene mehed, ked kuleba sanan i el՚gendaba sen. Hö toba satust: ken sada, ken kuz՚kümne, ken koumekümne jüväd.»

Semenduz ogahheiniden keskhe oma nene, ked kuleba sanan, no heiš sana ei to satust, sikš miše necen elon holed i himo olda elokahan täptaba necen sanan.

Konz ken-ni kuleb vestin taivhan valdkundan polhe i ei el՚genda sidä, soton tuleb i tembaidab, mi hänen südäimehe oli semetud. Nene oma semned, kudambad oli semetud teverhe.

Semenduz kivimaha oma nene, ked kuleba sanan i ihastusenke sid՚-žo otaba sen, no hö uskoba vaiše penen pordon, sikš miše heil ei ole jurid. Konz tuleb ahtištuz vai küksend sanan tagut, hö hül՚gäidaba sen kerdalaz.

«Taivhan valdkund om kuti kal՚huz՚, kudamb om kaidud pöudho. Konz mez՚ löuzi sen, hän peiti sen udes maha, i sid՚ hän ihastusiš mäni i möi kaiken, midä hänel oli, i osti sen pöudon.

No erased semned lanksiba hüvähä maha i andoiba villän, kudamb sada, kudamb kuz՚kümne, kudamb koumekümne jüväd.

Kazgaha ned ühtes rahnmižehesai. Konz se aig tuleb, minä sanun rahnojile: Kerakat ezmäi rujoheinäd i sidogat tukuihe, miše voiži poltta. A nižu kerakat minun aitha.’»