புத்தி தெளிந்த போது... லூக்கா 15:17 - சகோதரன் சித்தார்த்தன்மாதிரி

புத்தி தெளிந்த போது...என்று சொல்லும் போது அவன்தெளிவு இல்லாமல்- ஒரு கலக்கத்தில் இருந்திருக்க வேண்டும். அந்த கலக்கம் தான் என்ன?

அவன் தன் தகப்பனோடு கொண்டுள்ள உறவைக்காட்டிலும் - சகல நன்மைக்கும் ஊற்றுக்காரணராகிய அவரை விட்டு, ஊதாரித்தனமான வாழ்க்கையை இச்சித்தான். இதுவே அவனுடைய கலக்கம்.

பந்தியில் உட்கார அனுமதி குமாரர்களுக்கு மட்டுமே. கூலிக்காரர்களுக்கு இல்லை.

அவன் குறைவுபடத்தொடங்கின போது தன்நிலை –“ தான் குமாரத்துவத்திற்கு பாத்திரவான் இல்லை” என உணர ஆரம்பித்தான். இதுவே Relaization – Realization brings repentance.

அப்பொழுது தன் தகப்பனிடத்திற்குச் செல்லும் ஒரு நல்ல முடிவை எடுக்கின்றான். சென்றவன் –”நான் பாவஞ்செய்தேன் என்று மனதிற்குள் சொல்வதில் மனம் திரும்புதலைக் காண்கிறோம்.

திரும்பி வந்த மகனை -தகப்பன் -குமாரனாகத்தான் வீட்டிற்குள் ஏற்றுகொண்டாரே அல்லாமல் - கூலிக்காரரில் ஒருவனாக என்னை வைத்துக்கொள்ளும் என்று மனதுக்குள் அவன் சொன்ன வார்த்தைகளைக்கூடச் ”சொல்ல விடவில்லை”.

இதுதான் நம் தேவனுடைய உண்மையான அன்பு. நாம் இழந்த புத்திரபாக்கியத்தை -தர நம் மனதுருக்கத்தின் ஆண்டவர் / மீட்பர் இயேசு இன்றைக்கும் காத்துக்கொண்டிருக்கின்றார். இதுவே நற்செய்தி.