Avner Davut'un askeri oluyor

Saul’un soyuyla Davut’un soyu arasındaki savaş uzun sürdü. Davut giderek güçlenirken, Saul’un soyu gittikçe zayıflıyordu. Avner Saul’un askerlerinin başıydı. İş-Boşet Saul’un soyundan gelen kraldı.

Bir gün İş-Boşet akılsızca soru sorarak Avner’i çok kızdırdı. Avner İş-Boşet’e şöyle dedi: “Bugün bile baban Saul’un ailesine, kardeşlerine ve dostlarına bağlıyım. Seni Davut’un eline teslim etmedim. Ama bugün sen beni kabahatli çıkarıyorsun. Rab Saul’un soyundan krallığı alıp Davut’a vereceğine yemin etti. Ben de bunu Davut için yapmazsam Allah bana aynısını, hatta daha kötüsünü yapsın!” İş-Boşet Avner’den korktuğu için ona hiç başka bir şey söyleyemedi.

Avner Davut’a adamlar gönderip şöyle dedi: “Benimle bir antlaşma yap; o zaman bütün İsrail’in sana bağlanması için ben de senden yana olacağım.”

Davut, “İyi” diye cevap verdi, “Yaparım. Yalnız şunu istiyorum: Beni görmeye geldiğinde Saul’un kızı Mikal’ı da getir. Getirmezsen beni görmeyeceksin.” Mikal Saul’un kızıydı ve Saul onu evlenmek için Davut'a vermişti. Ama Davut Saul’dan kaçtığı zaman Saul Mikal’ı alıp başka adama karı olarak verdi.

Gidip Mikal'ı Davut için aldılar. Yeni kocası kadını ağlaya ağlaya izledi. Sonra Avner adama, “Geri dön” deyince o da döndü.

Avner Saul’un soyunun tarafında olan İsraillilerin başlarıyla konuştu. Onlar da Davut kralları olması için kabul ettiler. Avner yirmi kişiyle birlikte Davut’un yanına gitti. Davut onlara yemek içmek için banket yaptı.

Avner Davut’a, “Hemen gidip bütün İsrail halkını efendim kralın yanına toplayayım” dedi, “Öyle ki, seninle bir antlaşma yapsınlar. Sen de dilediğin her yeri kral olarak güdesin.” Bunu söyledikten sonra Davut Avner’i yoluna gönderdi. Avner rahatlık içinde gitti.

Avner Allah’ın önünde doğru olanı yapmaya hep çalıştı. Önce Allah Saul’u seçti, İsrail’in kralı olsun. Allah Saul’u bıraktı ama Avner Saul’un soyuna bağlı kaldı. Ama yanlış yaptığını anlayınca hemen tövbe etti. Bütün halk Davut’un yanına toplamak için elinden geleni yaptı bu da tövbe ettiğini gösterdi. Yani tövbesi davranışlarında gözüktü. Biz de Avner’den öğrenelim, yanlışlıklarımızı kabul edelim ve yanlış yaptığımız şeyleri hemen düzeltelim.