Yoav Avner’i öldürüyor

Avner Davut’la Hevron’da görüştüğü zaman Yoav orada yoktu. Yoav Davut’un askerlerinin başıydı. Avner daha önce savaş sırasında istemediği halde Yoav’ın kardeşi Asahel’i öldürmek zorunda kalmıştı. Yoav bunu unutmadı. Avner’e karşı kin besledi.

Yoav Davut’un Avner ile yaptığı anlaşmayı kabul etmedi. Yoav Davut’a kızdı. Avner Davut’u kandırırmış diye Yoav Davut’un önünde Avner'i yalan yere kabahatlı çıkardı.

Yoav Avner’i geri getirmeleri için adamlarını yolladı. Ama Davut bundan habersizdi. Yoav Avner ile iki ikiye kalmak için bir mana uydurdu, onu kasabanın kapısına çekti. Yoav Avner’i orada karnından saplayıp onu öldürdü.

Davut bu haberi işitince şöyle dedi: “Rab’bin önünde ben ve krallığım da Avner’in ölümü için hiç bir kabahatım yok. Bu kabahat Yoav ve babasının bütün cinsinin olsun. Yoav’ın cinsinden sıkıntı dert hastalık hiç bir zaman bitmesin!” diye ilendi.

Sonra Davut , herkes Avner için yas tutsun diye buyurdu. Kral Davut da mezarlığa giderken cenazenin arkasından yürüdü. Davut Avner’in mezarı başında çok ağladı. Orada bulunan herkes ağladı ve bütün gün oruç tuttular. Davut, “Bugün İsrail’de bir önderin, büyük bir adamın öldüğünü bilmiyor musunuz?” dedi, “Rab kötülük edene, yaptığı kötülüğe göre karşılık versin!” Avner’in öldürülmesinde kralın parmağı olmadığını o gün bütün İsrail halkı anladı.

Yoav doğruluğun yerine duygularına güvendi. Kin tutması onu kör ve akılsız yaptı. Kinin sonu, gördüğümüz gibi Yoav katil oldu. Davut yeni bir kral olduğu için askerlerin başını cezalandırmaya hâlâ kuvveti yoktu. Bunun için cezayı Allah’ın eline bıraktı. Ama yaşlanınca krallığın sonuna doğru, oğlu Süleyman’a buyurdu, Yoav'ın cezasını versin (1.Krallar 2:5-6). Yoav gibi olmayalım. Hiç kimseye karşı gücenip kin beslemeyelim. Duygularımızı kontrol edelim. Hiç bir zaman duygularımız Allah’ın yolundan bizi uzaklaştırmasına izin vermeyelim.