Davut sayım yapıyor

Davut askerlerine buyurdu, bütün İsrail halkına sayım yapsınlar. Davut’un askerlerinin başı Yoav Davut’un fikrini değiştirmeye çalıştı ama başaramadı. Askerler çıktılar bütün halkın kaç kişi olduğunu saydılar.

Davut bu sayımı yaptıktan sonra kendisini kabahatlı olduğunu anladı. Rab’be, “Bunu yapmakla büyük günah işledim!” dedi, “Ya Rab, yalvarırım kulunun bu günahını bağışla. Çünkü çok akılsızca davrandım.”

Ertesi sabah Davut uyandığında, Rab Peygamber Gad’ı Davut’a yolladı. Gad Davut’a, “Rab şöyle diyor: Seçmen için önüne üç şey koydum. Hangisini seçersen sana onu yapacağım” dedi, “Memleketinde yedi yıl kıtlık mı olsun? Yoksa seni kovalayan düşmanlarının önünden üç ay kaçmak mı istersin? Ya da memleketinde üç gün ağır hastalık mı olsun?”

Davut, “Sıkıntım büyük” diye cevap verdi, “İnsan eline düşmektense, Rab’bin eline düşmek daha iyidir. Çünkü O’nun merhameti büyüktür.”

Onun için sabah olunca Rab İsrail memleketine çok ağır hastalık gönderdi. Halktan yetmiş bin kişi öldü. Melek Yeruşalim’i yok etmek için elini uzatınca, Rab verdiği beladan vazgeçti. Halkı yok eden meleğe, “Yeter artık! Elini çek” dedi. Rab’bin meleği Yevus’lu Aravna’nın harman yerinde duruyordu.

Davut, halkı öldüren meleği görünce, Rab’be, “Günah işleyen benim, kabahatlı olan benim” dedi, “Bu koyunlar ne yaptı ki?”

O gün Gad Davut’a gitti. Ona, “Git Yevuslu Aravna’nın harman yerine. Orada Rab’be kurban kes ve yak.” Davut Rab’bin buyurduğu gibi oraya gitti.

Yevuslu Aravna bir baktı kral ve adamları ona doğru yaklaştıklarını gördü. Kralın önünde yüzüstü yere kapandı. Sonra, “Efendim kral niçin kulunun yanına geldi?” diye sordu.

Davut, “Rab için harman yerini senden satın almak istiyorum Rab’be kurban kesip yakmak için” diye cevap verdi, “Öyle ki, ağır hastalık halkın üzerinden kalksın.”

Aravna harman yerini Davut’a parasız vermek istedi ama Davut, “Olmaz!” dedi, “Senden malını kesinlikle bir fiyat ödeyip satın alacağım. Çünkü Allah Rab’be bir fiyat ödemeden kurban veremem.”

Böylece Davut harman yerini satın alıp orada Rab’be kurban kesti ve hastalık İsrail’den kalktı.

Davut zengin ve rahattayken Allah’ı unutmuştu. Allah’ı övmek yerine, çok büyük halkı var diye, şan kazanmak için halka sayım yaptı. Kendisi halkın başı olduğu için yaptığı günahının karşılığı halkına dokundu. Ama günah işlediğini anlayınca hemen tövbe etti. Tövbe etmesi ucuz değildi. Lazım olan fiyatı ödedi ve halk ölüm getiren hastalıktan kurtuldu.

Biz de Davut gibi günah işledik mi kabahatımızı çabucak kabul edip tövbe edelim. Eğer birine zarar verdiysek onun fiyatını ödeyelim. Bu pişman olduğumuzu yürekten tövbe ettiğimizi gösterir. Fiyatını ödemeden herhangi bir şey Rab’bimize vermeyelim.