Adoniya

Yıllar geçmiş, Kral Davut yaşlanmıştı. Davut'un oğlu olan Adoniya’nın anası Hağit idi. Adoniya Avşalom’dan sonra dünyaya geldi. Avşalom gibi çok yakışıklıydı. Babası onu hiçbir zaman terbiye etmedi.

Adoniya kral olmak istedi. Bunun için kendisine savaş arabaları, atlar ve önünde koşacak elli adam buldu. Adoniya, Kral Davut’un askerlerinin başı olan Yoav ve Allah’ın hizmetçilerin başı olan Aviyatar’la görüştü. Onlar Adoniya’ya destek oldular. Ama Peygamber Natan onlara katılmadı.

Adoniya kendi tarafında olanları ve kralın bütün oğullarını ve krala hizmet eden bütün akrabalarını çağırdı. Kurbanlar keserek kendini kral yapmaya kalktı. Herkes onun önünde yiyip içerek “Yaşasın Kral Adoniya!” diye bağırdılar.

Bunu gören peygamber Natan gidip Süleyman’ın anası Bat-Şeva’ya, “Adoniya efendimiz Davut’un haberi olmadan kendisini Kral yapıyor diye, duymadın mı?” dedi, “Senin ve oğlun Süleyman’ın canını nasıl kurtaracağına sana söyleyeyim. Şimdi git Kral Davut’a söyle, ‘Efendim kral, benden sonra oğlun Süleyman kral olacak ve tahtıma o oturacak diye bana söz verip yemin etmedin mi? O halde neden Adoniya kral oldu?’ Sen kralla konuşmanı daha bitirmeden ben içeri girip senin söylediğini ben de aynısını söyleyeceğim böylece efendimiz sana inanacak ve olup bitenlerden haberi olacak.”

Bat-Şeva Natan’ın sözlerini dinledi ve yaptı. Kral hemen onun yanında kalmış güvendiği bütün adamlarını çağırdı. Onlara, “Süleyman’ı İsrail Kralı olarak meshedin, boru çalıp, ‘Yaşasın Kral Süleyman!’ diye bağırın” diye buyurdu, “Onun ardından gidin; çünkü o gelip kral iskemlesine oturacak ve yerime kral olacak. Bütün İsrail halkını gütmesi için onu seçtim.”

Kralın güvenilir adamları onun buyruklarını yerine getirdiler. Allah’ın hizmetçisi Sadok zeytin yağ alıp Süleyman’ı meshetti. Boru çalınca bütün halk, “Yaşasın Kral Süleyman!” diye bağırdılar. Herkes Süleyman’ın ardından yürüdü. Öyle sevinçliydiler ki seslerinden bütün yer titredi.

Aviyatar’ın oğlu Yonatan gidip Adoniya’yla birlikte olanlara Süleyman hakkında haber götürdü. Bu haberi duyunca Adoniya’nın bütün misafirleri korkuya kapıldı kalkıp, herkes kendi yoluna gitti. Adoniya ise kaçıp Allah’ın Kutsal Cadırına saklandı. Adoniya’nın durumunu Süleyman’a anlattılar. Süleyman, “Eğer bana bağlı kalırsa, saçının bir teline bile zarar gelmez” dedi, “Ama içinde kötü bir niyet varsa öldürülecektir," dedi ve böylece izin verdi Adoniya sağ salim evine gönsün.

Amnon ve Avşalom’un meselelerinden anladığımız gibi, Davut önce işlediği günahlardan dolayı ve aynı zamanda oğullarını terbiye etmediği için hem kendi hanesine hem İsrail halkına çok sıkıntı getirdi. Davut Bat-Şeva’yla Süleyman’a söz verip yemin ettiği sözünü tuttu. Aslında Davut Süleyman Allah’ın seçtiği kral olduğunu biliyordu. Ama belli ki Davut öbür oğullarını Süleyman kral olacak diye hazırlamadı.

Davut’un bu yaşadıklarından ne öğreniyoruz? Evet babalar kızanlarına dikkat çevirip onlarla zaman geçirmeleri lazım. Terbiye etmeyi analara bırakmasınlar. Anlıyoruz ki Davut kızanlarını çok sevmiş ama galiba kendisi onlardan uzak durmuş. Onlara Allah’ı seven bir kral olarak iyi örnek oldu. Ama terbiye veren bir baba gibi iyi bir örnek olmadı. Kızanlarımıza dikkat çevirmemek, Allah için olan hizmetimiz bile bir mahana (bahane) olmasın. Kızanlarımız büyüyünce onlara dikkat çevirip daha çok zaman geçirelim. Onları küçük yaştan beri terbiye edelim ki, büyüdükleri zaman doğruyu seven ve yapan, akıllı insanlar olsunlar.