Elişa peygamber oluyor

İlyas göğe alındıktan sonra Elişa İlyas'ın üstünden düşen paltosunu alıp geri döndü. Şeria Deresi’nin kenarında durdu. İlyas'ın paltosuna suya vurarak, “İlyas'ın Allahı Rab nerede?” diye bağırdı. Paltoyu suya vurunca dere ikiye ayrıldı ve Elişa karşıya geçti.

Erihalı peygamberler karşıdan Elişa'yı görünce, “İlyas'ın ruhu Elişa'nın üstündedir!” dediler. Onu karşılamak için yaklaştılar ve önünde yere kapandılar. “Yanımızda elli kişi güçlü adamlar var” dediler, “İzin ver, gidip efendini arayalım. Belki Rab'bin Ruhu onu balkana ya da kırda bir yere atmıştır.”

Elişa, “Hayır, onları göndermeyin” dedi.

Erihalılar Elişa'ya, “Efendimiz, gördüğün gibi bu kasabanın yeri iyi ama suyu kötü, toprağı da bereketsiz” dediler.

Elişa, “Yeni bir yemek tabağın içine tuz koyup bana getirin” dedi. Tabağı getirilince, Elişa suyun kaynağına yani yerden çıktı yere gitti, tuzu suya atıp şöyle dedi: “Rab diyor ki, ‘Bu suyu paklıyorum, artık onda ölüm ve bereketsizlik olmayacak.’ ” Elişa'nın söylediği gibi, su bugüne kadar temiz kaldı.

Elişa oradan ayrılıp Beytel'e giderken kasabanın çoğu kızanları yola çıktılar. “Defol, defol, kel kafalı!” diyerek onunla alay ettiler.

Elişa arkasına dönüp çocuklara baktı ve Rab'bin adıyla onlara bet dua etti. Sonra ormandan çıkan iki dişi ayı kızanları parçalayıp öldürdüler.

Elişa oradan Karmel denilen Balkana gitti, sonra Samiriye'ye döndü.

Eğer bir insan İlyas gibi büyük işler yaparsa düşünüyoruz ki bu büyük işi yapmak sadece ona bağlı ve sadece o yapabilir. Mesela bir Pastor. O giderse umudumuz kesiliyor çünkü umudumuz bir kişiye bağlamışık. Ama bizim özelliğimizi yaratan bizi becerikli yapan ve güçlendiren tek Allah’tır. Allah her durumu anlıyor. Rab’bin hepimiz için işi var ve bu iş için ne lazımsa Rab bize verdi ve verecek. İlyas gittikten sonra Elişa umudunu kesmedi. Rab’den şüphe etmeden İlyas’ın yaptığı gibi mucizeler yapmaya devam edebildi. Elişa gibi Allah’a güvenelim ve Onun sözünü dinleyelim ve yapalım. Ona güvenerek Rab’bin istediği her şeyi yapabiliriz.