Yoram

Ahav’ın oğlu Yoram İsrail Kralı oldu. Yoram Rab’bin gözünde kötü olanı yaptıysa da anasıyla babası kadar kötü değildi.

Ahav’ın ölümünden sonra, Moav Kralı Meşa İsrail’e karşı ayaklanıp muharebeye kalktı. Kral Yoram İsrail’in askerlerini topladı. Yahuda Kralı Yehoşafat’a da şu haberi gönderdi: “Moav Kralı bana baş kaldırıp muharebeye çıktı, sen benimle birlikte Moavlılara karşı savaşır mısın?”

Yehoşafat, “Evet, savaşırım. Beni kendin gibi, halkımı senin halkın, atlarımı senin atların gibi say” dedi.

İsrail, Yahuda ve Edom kralları birlikte yola çıktılar. Ama yolda yedi gün ilerledikten sonra içmek için suları bitti. Askerler ve hayvanlar susuz kaldı.

Yoram, “Eyvah!” diye bağırdı, “Rab, üçümüzü de Moavlıların eline teslim etmek için mi bizi bir araya topladı?”

Yehoşafat, “Burada Rab’bin bir peygamberi yok mu? Onun aracılığıyla Rab’be danışalım” dedi.

Onun için Yehoşafat, İsrail ve Edom kralları birlikte Elişa’nın yanına gittiler.

Elişa Yoram’a, “Niçin bana geldin? Git, ananla babanın peygamberlerine danış.” dedi.

Yoram, “Olamaz! Demek ki Rab üçümüzü de Moavlılar’ın eline teslim etmek için bir araya toplamış” diye cevap verdi.

Elişa, “Hizmetinde olduğum, Her Şeye Egemen, yaşayan Rab’bin adıyla derim ki, Yehoşafat’a saygım olmasaydı, seninle ne konuşur ne de sana bakardım. Şimdi bana lir (telli müzik enstrümanı) çalan bir adam getirin.”

Getirilen adam lir çalarken, Rab’bin kuvveti Elişa’nın üstüne indi.

Elişa şöyle dedi: “Rab diyor ki, ‘Bu vadinin (iki büyük tepe ya da iki balkan arasında olan alçak yer) bir ucundan öbür ucuna kadar hendekler (fazla derin olmayan kuyular) kazın. Ne rüzgar göreceksiniz, ne yağmur. Rab öyle yapacak ki vadi suyla dolup taşacak. Sizler, sürüleriniz ve öteki hayvanlarınız doya doya içeceksiniz. Bunu yapmak Rab için kolaydır. O, Moavlıları sizin elinize teslim edecek.’”

İsrailliler Allah’ın sözünü dinlemişler. Hendekleri kazmışlar. Ertesi sabah Edom tarafından akan sular her yeri doldurdu.

Moavlılar İsraillileri saldırmak için yola çıktılar. Sabah erkendi. Güneşin şıllantısından suyun rengi kan gibi kırmızı gözükürdü. Moavlılar suyu kan sanarak, “Kan bu!” diye bağırdılar, “ Belki de o üç Kral kendi aralarında savaşıp birbirlerini öldürdüler. Haydi, Moavlılar ileri, onların her şeyini alalım!”

Ama Moavlılar İsrail askerlerine vardıklarında, İsrailliler saldırıp onları geri teptiler. Moavlılar kaçmaya başladı. İsrailliler peşlerine düşüp onları yendiler.

Yoram ve onunla beraber olan krallarla askerler umutsuz bir duruma düştüler. Susuzdular. Bu zayıflıkta düşmanları onları yeneceklerdi. Rab onların durumunu bilirdi. Ama önce onları denedi. Rab’be güvenerek lazımdı hendekleri kazsınlar. Kazdılar. Beklediler. Ve sonunda Rab’bin kurtuluşunu gördüler. Bazen Rab aynı şekilde bizi de deniyor. Bu İsrailliler ve onlarla birlikte savaşanlar gibi Allah’ın sözünü lazım dinleyip yapalım. Sonra Rabbin kurtuluşunu ya da o zor durumdan bize verecek olan çıkış yolunu sabırla bekleyelim. Bize göre geç kalsa da Rab’be göre tam zamanında gelecektir.