Lukas 13 سے مشہور بائبلی آیات

شئیر

Kjamft doano, derch de enje Däa (Puat) nentogonen; dan väle, saj ekj junt, woaren sieekjen nentogonen un daut nich kjennen.

Un kjikj, [doa wia] eene Fru, dee achtieen Joa eenen Jeist de Krankheit haud; un dee wia vekjräpelt un kunn sikj goanich opprechten. Oba aus hee ar sach, roopt Jesus ar no sikj un säd to ar: Fru, du best erleest von diene Krankheit!

Un läd ar de Henj opp, un plazlich recht see sikj opp un veharlicht Gott.

Un kjikjt, daut sent de Latste, dee doa de Ieeschte sennen woaren, un sent de Ieeschte, dee doa de Latste sennen woaren.

Sooboolt, de Hushar oppjestonen es un de Däa toojeschloten haft, un jie aunfangen, buten to stonen un aune Däa to kloppen un to sajen: Har, moak ons opp! Un hee woat junt auntwuaden un sajen: Ekj kjan junt nich [un weet nich], wua jie häa sent

Nä, saj ekj junt, oba wan jie nich omdenkjen (Busse doonen), woa jie aula krakjt soo omkomen.

Un hee woat sajen, rädent to junt: Ekj saj junt, ekj kjan junt nich, wuahäa jie sent; got wajch von mie, aule de Ojjerajchtichkjeit doonen!

Donn säd hee: Wäm es daut Rikj Gottes jlikj, un met wäm saul ekj daut vejlikjen? Daut es jlikj (to vejlikjen) eenem Sampkuarn, daut een Maun jenomen haud un en sienem Goaden schmeet; un daut woss un wort een Boom, un de Väajel vom Himmel naste sikj en siene Asta.