Psalms 68:7-18

God tel eensames op en maak hulle deel van ’n familie, Hy sluit tronkdeure vir gevangenes oop, maar laat al sy vyande diep in ’n woestyn bly. God, daardie dag toe U u volk in Egipte gaan haal het, toe U ’n pad deur die woestyn oopgestap het, het die aarde gebewe van vrees, die hemel het strome water voor U uitgegiet. Dit alles het daar by Sinai gebeur voor U, o God; daar het alles en almal voor Israel se God gebewe! God, U het die hemel geskeur, stortreën het oor die aarde uitgesak, ’n droë land het skielik weer begin leef. U het vir u eie mense ’n blyplek gegee. God, U is so ontsettend goed; daarom gee U vir swak mense net die allerbeste, u hulpelose volk kry selfs ’n eie land. “Goeie nuus! Goeie nuus!” roep God uit. Magtige leërs wat met God se volk baklei, het die hasepad gekies, konings het in alle rigtings gehardloop. Hulle het gevlug. Terwyl Israel se soldate nog gerus het na hulle groot oorwinning, het die vroue by die huis al die buit begin verdeel, kosbare skatte is onder mekaar uitgedeel. God het die onmoontlike reggekry, ja, so verrassend soos sneeu op die donkerste berg in Israel, so verrassend, so groot is God se oorwinning. Julle, reuseberge wat bo die aarde uittroon, waarom kyk julle so jaloers na die berg daar waar God se woonplek staan? Daar bly Hy vir altyd. Julle jaloesie help net mooi niks, want God is by sy volk. Duisende hemelse oorlogswaens omring God se woonplek. Toe U na die gebeure by Sinai u woonplek binnegegaan het, was u hemelse leërmag saam met U.

Gratis leesplanne en oordenkings oor Psalms 68:7-18