Die Gewoonte van DankbaarheidVoorbeeld

Ons leer in 1 Samuel 8 dat begeertes aan die Woord van God onderwerp moet word, eerder as om teen die Woord van God weerstand te bied. Om te begeer wat God ons nie gegee het nie, kan gevaarlik wees. Om te eis wat God van ons weerhou of waarteen Hy ons waarsku, is 'n resep vir 'n ramp.

Voor 1 Samuel 8 was God die koning van Israel. Dit het hulle onderskei van omliggende volke wat deur magtige aardse konings regeer is. As Israel God alleen as hul koning gevolg het, sou hulle voorspoedig wees en gefloreer het.

Israel het egter vir God se planne moeg geword. Hulle wou deur 'n sigbare, menslike koning gelei word. Eerder as om deur geloof in God te lewe, wou hulle 'n aardse koning hê wat hulle kon sien. Namate Israel op ander volke jaloers geword en hulle beny het, het hul ontevredenheid toegeneem oor wat God aan hulle gegee het. Hulle het bevraagteken of God werklik na hulle omsien of dalk goeie dinge van hulle weerhou. Hul dankbaarheid het stil geword terwyl hul murmurering toegeneem het. Uiteindelik het hulle 'n koning geëis (8:5).

Dit is nie dat hulle deur 'n wêreldse leefwyse bo dié van God beïnvloed is nie, maar hulle het iets of iemand in God se plek geplaas. Dit is die definisie van afgodediens. Hulle sien uit na 'n aardse koning om te doen wat net hulle hemelse Koning kan doen. Hulle het opgehou om God te soek en eerder na mense gesoek.

Om sake te vererger, waarsku Samuel Israel weer dat dit nie sal uitwerk soos hulle dink nie (sien 8:10-18). Afgode sal nooit uitwerk nie. Israel het gedink dit sal hulle meer mag gee en hul vrees vir ander volke verminder, maar in werklikheid het dit hulle uiteindelik van vryheid ontneem. Hulle het gedink 'n koning sal veiligheid bied, maar dit het tot algehele onsekerheid en onstabiliteit gelei. Alhoewel hulle nou uitroep om 'n koning te kry, sal hulle binnekort uitroep as gevolg van hulle koning (8:18).

Afgodediens werk altyd so. Die glinstering van daardie blink voorwerp word uiteindelik 'n strik waarin jy gevang word. Die dinge wat ons dink vryheid bied, maak van ons ​​slawe. Hulle veroorsaak nou spanning, vrees en angs wanneer hulle verkrummel en ineenstort. Wanneer ons iets of iemand in God se plek plaas, sal dit ons nooit gee wat ons verwag nie.

As 'n toename in ondankbaarheid nie beheer word nie, kan dit tot afgodediens lei. Ons wens nie meer net dinge was anders nie, maar begeerte verander in iets wat ons begin opeis. 'n Sondige eis (afgodery) is iets waarvoor ons bereid is om te sondig om te kry, of sondig wanneer ons dit nie kry nie. In plaas daarvan om ons begeertes na God te bring in die hoop om dit op sy tyd en plan te ontvang, probeer ons om dit sonder Hom te kry.

Hierdie tekens en simptome van toenemende ondankbaarheid en toenemende afgodery moet dien as 'n ernstige waarskuwing. Nie een van hierdie dinge kan vir ons gee wat ons dink hulle kan nie. Ons ontevredenheid sal net groei tensy dit met danksegging, vertroue en rus in God bestry word.

Dink aan wat jou tot afguns, jaloesie en afgodediens uitlok. Watter stappe moet jy doen om hierdie strik te vermy? Watter leuens glo jy en met watter beloftes en waarhede moet jy hulle beveg?