Известные библейские стихи из لوقا ۱۹

Поделиться

چونکی اینسأنٚ پسر بمو تا اونی‌یَ کی اویرَ بوسته پیدا بوکونه و نجات بده.»

و گفتید: «موبارکه پادشایی کی خوداوندٚ نامٚ اَمرأ اَیه! سلامتی آسمانٚ جور و جلال بوجورترین جاجیگایأنٚ دورون ببه!»

عیسی بفرمأسته: «ایمروز نجات اَ خانه دورون بمو، چره کی اَ مردأکم جٚه ایبراهیمٚ نسله

وختی کی عیسی نزدیکَ بوسته، بوجورَ فندرسته و بفرمأسته: «زکی، هسأ بیأ بیجیر! ایمروز وأ تی خانه مهمان ببم.» زکی عجله اَمرأ بیجیر بمو و خوشحالی اَمرأ عیسایَ خو خانه ببرده.

ولی زکی جٚه خو جا ویریشته، بپا بِیسه و عیسایٚ خوداوندَ بوگفته: «اَی آقا جان، نیصفٚ می دارایی‌یَ فقیرأنَ بخشم و هر کسٚ جأیم کی ناحق چیزی فیگیفتم، چار برابر اونَ وأگردأنم.»

بأزین بعضی جٚه فریسیأن کی مردومٚ میأنی ایسَه‌بید، عیسایَ بوگفتید: «اَی اوستاد، تی شاگردأنَ دستور بدن کی ساکیتَ بید.» عیسی وأگردسته بوگفته: «شمرَ گم اگه اَشأن ساکیت بیبید، سنگأن فریاد زنیدی.»