Gewilde Bybelverse vanaf Марк 13

Deel

Слерди Мениҥ адым учун ончозы јаман кӧрӧр. Учына јетире чыдашканы дезе, аргадалар.

Ајарынып, сергек болуп, мӱргигер! Ол ӧй качан једе конорын билбезигер.

Слерди олордыҥ колына берип ийерге апарып јатса, нени айдарыс деп, кӱн-эртеде шӱӱбегер, је ол тушта слерге не берилер, оны ла айдыгар, нениҥ учун дезе слер айдар эмезигер, Агару Тын айдар.

Теҥери ле јер јоголор, је Мениҥ сӧстӧрим јоголбос.

Ол кӱнди эмезе саатты кем де билбес, теҥеридеги ангелдер де, Уулы да билбес, јаҥыс Ада билер.

Кайда да јуу болуп јат деп, эмезе јуу-чак керегинде табыш угар болзогор, чочыбагар: бу болор учурлу, је бу учы эмес.

Анайдарда, сергек болыгар! Айыл ээзи качан келерин билбезигер: эҥирде бе, эмезе тӱн аразында ба, эмезе пӧтӱк этсе бе, эмезе эртен тура ба. Сакыбаган јанынаҥ келип, уйуктап јатканыгарды кӧрбӧзин! Слерге айтканым, ончогорго айтканым ол: сергек болыгар!

Калык калыкка, каандык каандыкка удура туруп чыгар, кезектей јер силкинер, ачана-торо болор. Је бу ончозы ӱй кижиниҥ бала табарда оорузыныҥ јӱк башталганы.

Је элдеҥ озо ончо калыктарда Сӱӱнчилӱ Јар јарлалар учурлу.

Кӧп улус Мениҥ адымды аданып келер, «Бу Мен» – деер, улустыҥ кӧбизин аскырар.

Слер дезе ајарыҥкай болыгар: слерди јаргылаар, синагогаларда согор, олорго кере эдип, Мениҥ адым учун бийлердиҥ, каандардыҥ алдында турарыгар.

Тӧгӱн христостор, тӧгӱн јарлыкчылар табылар, улу билдилер ле кайкалдар кӧргӱзер. Мыныла олор, аргалу болзо, талдалгандарды да астыктырарга эдер.

Ол кӱндерде, ачу-корон ӧткӧлӧктӧ, кӱн карачкыланар, ай јарыгын бербес; јылдыстар теҥеридеҥ тӧгӱлер, теҥериниҥ кӱчтери косколонор.