Gewilde Bybelverse vanaf متا 5

Deel

هطویم چرأغَ روشن نوکونٚده کی ایتأ کأسه جیر بٚنٚد، بلکی اونَ چرأغ‌پأیه رو نَهَد کی خأنه دورون همٚتأنٚ رِه، نور دتأوٚه. اَطویی، وئألید شیمی خورومٚ کردکأرأن نورٚ مأنستَن مردومٚ رو دتأوٚه، کی اوشأن اَ کردکأرأنٚ بیدینٚد و شیمی آسمأنی پئرَ ستأیٚش بوکونٚد.

«شومأن جهانٚ نوریدی، هچین ایتأ شهرٚ مأنستَن کی ایتأ تپّه رو نٚهأ و نشأ اونَ چومأنٚ جَا، جیگأ دٚئنٚ.

«خوشأ بحألٚ او دیلأن کی پأک ایسٚد، چون خودایَ تأنٚد بیدینٚد.»

«خوشأ بحألٚ اوشأنی کی عیدألت و اینصأفٚ رِه تشنه‌ ایسٚد و اوشأنَ ویشتأیه، چون سِئرَ بٚده.»

ولی من گم کی شیمی دوشمنأنَ دوس بٚدأرید، و اوشأنی رِه کی شٚمٚره جفا کونٚد، دوعأیٚ خیر بوکونید.

«خوشأ بحألٚ فِقِرأن بٚبه کی خودایَ ایحتیأج دأرٚده چون آسمأنٚ ملکوت اوشأنی شینه.»

«خوشأ بحألٚ اوشأنی کی مردومٚ میأن صولح دکفتنٚ رِه تلاش کونٚده، چون اوشأن خودا زأکأن دؤخأده بٚده.»

«خوشأ بحألٚ غم بیدِکأن، چون دیلدأری گیرده.»

«خوشأ بحألٚ اوشأنی کی عیدألتٚ رأ دورون اَذِت و آزأر دینٚده، چون آسمأنٚ ملکوت اوشأنی شین بِه.»

«خوشأ بحألٚ اوشأنی کی دیگرأنٚ رِه رحم کونٚده، چون اوشأنٚ رِه رحم بِه.»

«خوشأ بحألٚ شومأن، وختی کی مردوم می خأطرٚ وأسی شٚمٚره رخشنَ گیرده و شٚمٚره جفا کونٚد و در موردٚ شومأن دورُغ بٚگد و هر جور نأجورٚ گب در موردٚ شومأن، خوشأنٚ زٚوأنٚ رو بأوٚرٚد. شأد و خوشحأل بیبید، چونکی آسمأنٚ دورون ایتأ پیله پأدأش شیمی رأفأ ایسأ. بدأنید کی قدیمٚ انبیأ اَمرأیم هطو بوکودٚده.»

«خوشأ بحألٚ اوشأنی کی فروتن ایسٚد، چون زیمینٚ ارث بٚرٚده.»

«شومأن جهانٚ نمکیدی. ولی اگه نمک خو خأصیت و مزه‌یَ جٚه دٚس بٚده، چوطو وأستی اونی خأصیت و مزه‌یَ اونَ وأگردأنِن؟ دِه هیچی رِه بٚکأر نأیِه، جغرز اَنکی فیشأده بٚبه و مردوم اونَ لقد دٚمٚج بوکونٚد.

پس شومأن وأستی کأمیل بیبید، هوطویی کی شیمی آسمأنی پئر کأمیله.

"بله" یا "نه" فقد او چی ایسه کی وأستی بیگی. جٚه اَن ویشتر گب زِئن، شیطان کأره.

«بشتأوستید کی بوگفتٚده خطأکأرٚ آدمٚ موجأزأت، وأستی، او آسیبی کی فأرٚسأنه بو اَمرأ، موطأبٚق بٚبه، ینی "چوم، چومٚ عوض، و گأز، گأزٚ عوض". ولی من گم کی شریرٚ آدمٚ روبرو نوأ ایسأن! اگه اینفر تی رأستٚ دیمٚ چٚک بٚزِه، او وٚرم وأگردأن اونی طرف.

پس اگه تی رأستٚ چوم بأعیث بِه لغزش بوخوری، اونَ بٚکن و فیشأن، چون بِیتره تی جأنٚ ایتأ قیسمتَ، جٚه دٚس بدی، تأ اَنکی تومأمٚ تی وجود جهندمٚ میأن تأودأ بٚبه. و اگه تی رأستٚ دٚس بأعیث به لغزش بوخوری، اونَ وأوین و فیشأن، چون بِیتره تی جأنٚ ایتأ قیسمتَ، جٚه دٚس بدی، تأ اَنکی تومأمٚ تی وجود جهندمٚ میأن تأودأ بٚبه.